Zeynep w białej sukni idzie ku przyszłości, której nigdy nie chciała. Halil, sparaliżowany bólem, patrzy, jak Alper otwiera przed nią drzwi – ich spojrzenia spotykają się na ułamek sekundy, ale to nic nie zmienia. Samochód rusza, zabierając ją na ślub, który jest dla niej jak wyrok. „Umarłam, abyś ty mógł żyć” – szepcze w myślach, gdy łzy spływają po jej policzkach. Halil wybiega na drogę, lecz jest już za późno…
Sila zostaje porwana przez Alpera i uwięziona w jego samochodzie. Kuzey rozpoczyna dramatyczny pościg. Dziewczyna, próbując uciec, wyskakuje z pędzącego auta, doznając poważnych obrażeń. Alper ukrywa ją w swoim domu, wzywa lekarza, ale odmawia przewiezienia Sili do szpitala. Tymczasem w klubie Melodi próbuje uciec przed Sedą, zazdrosną o Cenka. Po dramatycznej kłótni Seda, pijana i rozwścieczona, potrąca Melodi samochodem i ucieka z miejsca wypadku. Zeynep i Ege odnajdują ciężko ranną dziewczynę i wzywają pomoc. Cavidan manipuluje bliskimi, podrzuca spreparowany list, mający udowodnić, że Sila uciekła z Alperem z własnej woli. Kuzey wierzy w fałszywe dowody, Bahar zbliża się do niego, a Melodi walczy o życie w szpitalu. Ege, ogarnięty rozpaczą, poprzysięga poznać całą prawdę o wydarzeniach z klubu.
Nana podejmuje dramatyczną decyzję – odchodzi z rezydencji, by chronić Yamana i Yusufa. Ich życie jest zagrożone, a ona czuje, że tylko jej odejście może je ocalić. Yaman reaguje zaskoczeniem i złością, nie pozwala jej odejść, twierdząc, że to tchórzostwo. Wkrótce Nana otrzymuje wiadomość z nieznanego numeru – ktoś twierdzi, że posiada nagranie, które ujawnia prawdziwego zabójcę Aziza. To nie Yaman. W tle Halit pociąga za sznurki, planując upadek Idrisa. Nana wzywa brata na spotkanie, ale boi się, że to ona stanie się celem. Gdy w parku spotyka zagubionego chłopca, rodzi się podejrzenie – czy to nie kolejna pułapka?
Zeynep decyduje się na ślub z Alperem, choć jej serce bije dla Halila. W oficynie trwają oficjalne zaręczyny, ale w powietrzu unosi się napięcie, a milczenie Zeynep krzyczy głośniej niż słowa. Tymczasem Zumrut, przekonana, że jej wnuczka poślubi Halila, dowiaduje się o zmianie narzeczonego i nie może w to uwierzyć. Halil, pełen gniewu i bólu, nie powstrzymuje Zeynep, ale wie, że coś jest nie tak. Czy prawda wyjdzie na jaw, zanim wymuszone małżeństwo dojdzie do skutku?
Ferit wtajemnicza Ayse w plan misji – mają udawać biznesmena i jego sekretarkę. Ayse podejrzewa go o chęć zemsty. Tymczasem Yaman odkrywa, że Medet, napastnik Nany, pracował kiedyś dla Idrisa. Zanim zdobędzie więcej informacji, Medet ginie z rąk Kazima. Nana, świadek morderstwa, boi się, że Yaman odkryje jej tożsamość jako siostry Aziza. Ayse i Ferit ruszają do hotelu – ona pełna obaw, on zadowolony z układu. Nana spotyka się z byłą sekretarką brata, która przekazuje jej podejrzane notatki Aziza. Yaman przesłuchuje Idrisa – brutalnie, lecz bez dowodów. Gdy Ferit dzwoni z informacją o powiązaniu Medeta z Idrisem, Yaman konfrontuje się z wrogiem, ale ten wszystkiego się wypiera. Nana zaczyna wątpić w niewinność Aziza.
W domu Naciye odbywa się rytuał lania wosku z udziałem wróżki. Kobieta odczytuje z wosku litery „S” i „B”, wskazując, że jedna z nich przynosi pecha, a druga – szczęście. Naciye i Hülya są przekonane, że chodzi o Silę i Bahar. Wróżka zapowiada również, że Melis spodziewa się bliźniąt, co wywołuje ogromne poruszenie. Okazuje się jednak, że całe „proroctwo” było zaplanowane przez Cavidan, która zapłaciła wróżce, by wpłynąć na rodzinę. Bahar odkrywa manipulację matki i coraz silniej zmaga się z własnymi uczuciami do Kuzeya. Tymczasem Melodi trafia do klubu, gdzie nakrywa chłopaka na zdradzie. Dochodzi do dramatycznej konfrontacji z jego kochanką – niebezpieczną Sedą. Dziewczyna ucieka do toalety, szuka ratunku i dzwoni do Zeynep. Cavidan próbuje wmówić Bahar, że Sila nie jest jej siostrą, by dziewczyna przestała się wahać i zawalczyła o Kuzeya.
Feriha chce zacząć nowe życie, ale Hakan nie pozwala jej odejść. Wyznaje jej miłość i błaga, by została. Wtedy Feriha otrzymuje wiadomość, która wprawia ją w szok – zostanie ciocią. Na opustoszałej plaży Halil i Alper stają do śmiertelnej konfrontacji. Niegdyś przyjaciele, teraz śmiertelni wrogowie. Gdy Halil jest gotów pociągnąć za spust, między nich wkracza Zeynep. Staje przed lufą i mówi: „Jeśli chcesz strzelać, zastrzel mnie.”
Nana próbuje opuścić rezydencję, by spotkać się z Idrisem, ale Yaman zmusza ją do wyjścia pod eskortą ochroniarzy. Dziewczynie udaje się ich zgubić, lecz nie wie, że śledzi ją człowiek Idrisa. Mężczyzna próbuje ją zabić, lecz Nana w ostatniej chwili zostaje uratowana przez Yamana. Po powrocie do rezydencji dziewczyna domyśla się, że Idris chce ją zlikwidować. Tymczasem Ayse dowiaduje się, że nadal będzie mieszkać w pobliżu Ferita. Idris wpada w panikę, gdy dowiaduje się o niepowodzeniu zamachu na Nanę, a Yaman zleca Feritowi namierzenie właściciela samochodu związanego z napastnikiem. Nana obawia się, że jej największa tajemnica wkrótce wyjdzie na jaw.
Zeynep, przytłoczona emocjami, opuszcza restaurację i zostaje potrącona przez samochód. Kierowca — nieznajomy brunet — pomaga jej wstać. Gdy z bocznej uliczki wychodzi Ege, Zeynep impulsywnie wsiada do auta obcego mężczyzny i każe mu jechać. Kuzey szykuje okup za Silę, ignorując ostrzeżenia rodziny. Dostaje zdjęcie nieprzytomnej Sıli z wiadomością od Demira — przestępcy, którego kiedyś wsadził do więzienia. Kuzey domyśla się, że to zemsta. Po burzliwej kłótni wyrzuca Cavidan z domu. W restauracji Melodi publicznie upokarza Melis, co kończy się policzkiem od Belkis. Melis symuluje ból, a Ege, zaniepokojony, rusza po samochód. Cavidan spotyka się z Alperem i każe mu przejąć Silę i okup. Kuzey w lesie przekazuje pieniądze, ale interweniują Alper i Cavidan. Porywają Silę, a Kuzey widzi tylko Alpera, który odjeżdża z nieprzytomną dziewczyną.
Zeynep budzi się w domku nad morzem, ale Halila nigdzie nie ma. Gdy w końcu go odnajduje, wracającego z zakupami, ich napięta rozmowa odsłania prawdę – dla niej to wszystko było tylko grą. Każde słowo rani Halila bardziej niż cios, ale to dopiero początek. Kiedy Zeynep dostaje od Alpera ultimatum – „opuść Halila albo sam się nim zajmę” – wie, że nie ma wyboru. Bierze do ręki kamień i jednym ciosem pozbawia Halila przytomności. Ucieka, ale coś każe jej zawrócić. Strach? Wyrzuty sumienia? A może coś więcej? Gdy wraca, Halil już wie, że coś jest nie tak. Wbrew słowom Zeynep, wbrew jej kłamstwom, dostrzega w jej oczach coś, czego nie może zignorować. Próbując wydobyć prawdę, doprowadza ją do granic wytrzymałości. A gdy w końcu eksploduje gniewem, wszystko staje się jasne – to nie koniec tej historii. To dopiero początek.
