Wichrowe Wzgórze / Rüzgarlı Tepe

Halil siedzi na krawędzi pustego grobu, przy którym leży zerwana pokrywa trumny. Jego twarz jest pozbawiona łez, wypełnia ją pustka. Ciszę przerywa telefon – Sadik drwi, że Zeynep kona w zakopanej trumnie i prowokuje Halila, odliczając czas. Halil, wściekły, przysięga mu zemstę. W szpitalu Gulhan rozpacza po stracie dziecka, a Tekin, zamiast wspierać żonę, myśli tylko o własnym bezpieczeństwie. W końcu Halil odnajduje świeżo zasypaną trumnę. W środku leży nieprzytomna Zeynep z napisem wyrytym jej ręką: „Zawsze cię kochałam”. Halil rozpaczliwie walczy o jej życie, aż udaje mu się przywrócić jej oddech. Gdy niesie ją ku ratunkowi, zostaje zaatakowany przez Sadika i jego ludzi. W lesie wybucha strzelanina, do której dołącza policja. Halilowi udaje się dotrzeć z Zeynep do szpitala, gdzie lekarze podejmują walkę o jej życie.

Halil znajduje w lesie chustę Zeynep i odbiera dramatyczny telefon od żony, uwięzionej w trumnie. Zeynep, z trudem łapiąc oddech, daje mu wskazówki, by odnalazł jej bransoletkę, a tym samym kolejny trop. Halil obiecuje, że ją uratuje, choć ona błaga, by ratował siebie i powierza mu opiekę nad rodziną. Tymczasem Gulhan, podsłuchując kłótnię Songul i Tulay, dowiaduje się o porwaniu Halila i Zeynep. Wstrząs wywołuje u niej poronienie, a w szpitalu, w rozpaczy, wyznaje Tekinowi, że stracili dziecko. Halil, kierowany rozpaczą, odkrywa świeżo zakopaną trumnę w lesie, lecz zamiast Zeynep znajduje tylko głośnik z dźwiękiem telefonu. To okrutna pułapka Sadika. Halil załamuje się, przekonany, że zawiódł żonę.

Halil i Zeynep są przetrzymywani w hali magazynowej. Zeynep zostaje brutalnie zabrana sprzed oczu męża, a Halil odurzony eterem traci przytomność. Sadik poddaje Halila dramatycznej próbie – zmusza go do zatrzymania rozpędzonego samochodu, który ma zmiażdżyć Zeynep. Halil z poświęceniem staje przed pojazdem, ratując żonę, lecz sam zostaje pobity przez ludzi Sadika. Sadik pogrąża Halila w grze psychologicznej – informuje, że Zeynep została zakopana żywcem w lesie Igneli. Zdesperowany Halil wyrusza na poszukiwania, powiadamiając Hakana i błagając o pomoc. Zeynep odzyskuje przytomność w ciasnej, ziemnej kryjówce przypominającej grób. Walczy z paniką, z brakiem powietrza i świadomością, że nikt nie słyszy jej krzyku. Każda sekunda staje się walką o życie.

Zeynep znajduje psa z przywiązanym do obroży telefonem — jedyny ślad po Halilu. Przegląda jego wiadomości, ale bez skutku. Nagle urządzenie dzwoni: zamiast Halila odzywa się Sadik Demirtepe, siostrzeniec zmarłego Kazima. Żąda, by Zeynep nie wzywała policji i sama przyjechała do lasu İğneli, obiecując, że wtedy poda kolejne polecenie i „spróbuje powstrzymać się od zabicia” jej męża. Sadik planuje zamordować ją na żywo przed Halilem. Ten, zakneblowany i związany w hali garażowej, przysięga w myślach, że ją ocali. Hakan porywa jednego z ludzi Sadika i grozi, ale Sadik odrzuca ultimatum. Zeynep dociera do starej fabryki bawełny, uwalnia Halila i razem próbują uciec, lecz na drodze staje im uzbrojony Sadik. Oboje zostają ponownie pojmani. Halil ujawnia Zeynep, że porywacz to mściwy siostrzeniec Kazima.

Halil czeka przed domem Ayşe, gdy wychodzi Zeynep z walizką, klatką z kanarkiem i chłodnym spojrzeniem. Oddaje mu brelok w kształcie domu i mówi, że nie wierzy już w jego szczerość. Halil próbuje ją zatrzymać, lecz nagle dwóch mężczyzn z czarnego sedana atakuje go, uderzają w głowę i porywają. Zeynep widzi tylko porzucony brelok, rusza za autem, otrzymuje od Halila lokalizację i dzwoni do Hakana. Hakan organizuje ochronę farmy i sam wyrusza, by pomóc. Ślad urywa się w lesie, gdzie porywacze zostawiają telefon Halila przy psie, wprowadzając Zeynep w błąd. Halil odzyskuje przytomność w opuszczonej hali garażowej, związany i otoczony przez ludzi siostrzeńca Kazima Demirtepe. Mężczyzna grozi mu powolną zemstą: chce zabijać jego bliskich, zanim uśmierci jego samego.

Halil i Zeynep szukają w lesie kóz, ale nie udaje im się ich odnaleźć. W drodze dowiadują się, że zbiegły przestępca został schwytany, a cała wioska już o tym wie. Po powrocie Ayşe zdradza, że oddała kozy sąsiadowi, co wprawia Zeynep w zakłopotanie. Między nią a Halilem dochodzi do emocjonalnej rozmowy – on wyznaje jej miłość i oddaje brelok po ojcu, prosząc, by była jego przystanią. Zeynep w końcu odwzajemnia jego uścisk. Tulay i Merve dowiadują się, że para pogodziła się i wraca do domu, a temat studiów Merve za granicą powraca. Songul próbuje zasiać niepokój i snuje własne intrygi. Zeynep cieszy się na powrót, ale rozmowa telefoniczna z Songul sprawia, że zaczyna wątpić w szczerość uczuć Halila, wierząc, że kieruje nim tylko wola ojca.

Zeynep omyłkowo uderza Halila polanem, biorąc go za intruza. Ranny w głowę mężczyzna odmawia wizyty w szpitalu, a Zeynep opatruje go w domu Ayşe. Napięcie między małżonkami topnieje, a seniorka namawia ich, by zostali na noc. W sypialni znajduje się tylko jedno łóżko; Halil rozwiesza kotarę, lecz w nocy Zeynep we śnie przytula się do niego. Nad ranem oboje kłócą się o zerwaną zasłonę. Tekin potajemnie przeszukuje gabinet Halila w poszukiwaniu listu Kazima, lecz przyłapuje go Gulhan. Ukrywa swoje zamiary, udając, że pracuje. Songül spotyka się z Metinem, dawnym współwięźniem ojca Halila. Mężczyzna wyjawia, że ojciec zostawił dla syna testament z symbolicznym brelokiem i wolą, by nigdy nie rozstawał się z żoną. Songül zaczyna podejrzewać, że Halil trwa przy Zeynep nie z miłości, lecz z obowiązku.

Zeynep wychodzi nocą z domu Ayşe i spotyka męża stojącego w deszczu. Dochodzi do dramatycznej rozmowy, w której Halil błaga, by wróciła, a Zeynep stanowczo odmawia i każe mu odejść. Gdy nad ranem dziewczyna czuje ulgę, że Halil zniknął, w domu pojawia się zbiegły przestępca, grożąc kobietom bronią i żądając jedzenia oraz kosztowności. Ayşe odmawia oddania bransoletki, wywiązuje się szarpanina, a Zeynep próbuje obronić ciotkę. Mężczyzna celuje do niej, lecz w porę zjawia się Halil, który rozbraja intruza. Zeynep pada mu w ramiona, lecz napastnik ucieka. Na farmie zjawia się Metin, dawny współwięzień ojca Halila, który zostawia dla niego numer telefonu. Songül, podejrzliwa wobec nieznajomego, postanawia zataić przed Halilem jego wizytę.

Zeynep ukrywa się u Ayşe, rozdarta między gniewem po kłótni z Halilem a pragnieniem, by mu wybaczyć. Halil stoi w deszczu pod jej oknem, zdeterminowany odzyskać żonę. Ayşe namawia Zeynep do powrotu, lecz dziewczyna odmawia, bojąc się o bezpieczeństwo ciotki i przypominając o poszukiwaniach zbiegłego mężczyzny. Tulay próbuje wykorzystać chorą Zumrut, by zmusić Zeynep do powrotu, lecz jej plan niweczy Songul, informując dziewczynę o stanie babci. Tekin, zirytowany rolą opiekuna żony, kłóci się z Hakanem. Niespodziewanie nadchodzi wieść o śmierci Kazima w więzieniu. Tekin ukrywa emocje, lecz w duchu triumfuje, wierząc, że wreszcie uwolnił się od dawnego strachu.

Halil znajduje w sypialni list od Zeynep, w którym żona pisze, że straciła wiarę w ich małżeństwo i odchodzi. Zrozpaczony mężczyzna wpada do samochodu i rusza na jej poszukiwania, trzymając w dłoni czerwoną wstążkę jako jedyną wskazówkę. Zeynep idzie samotnie z walizką, przekonana, że ich miłość umarła. Songul wykorzystuje sytuację, by dręczyć Tulay, mówiąc, że córka już nie wróci. Tymczasem Zeynep znajduje schronienie u ciotki Ayse, której zwierza się, że Halil zranił ją pytaniem „kim jesteś?”. Dziewczyna planuje nowy dom dla rodziny, prosząc matkę o zdjęcia pokoju babci. Tulay odkrywa jej kryjówkę i przekazuje ją Halilowi. Kiedy Zeynep przygotowuje się, by obejrzeć nowe mieszkanie, przed domem pojawia się Halil i staje z żoną twarzą w twarz.