Odcinek 322 – streszczenie: Duygu jest zawstydzona, gdy uświadamia sobie, że zasnęła na ramieniu komisarza. Szybko wstaje i przygotowuje śniadanie. Jej mama w tym czasie niszczy wszystkie jej ubrania. Sultan, która została na noc w domu Semry, próbuje ją uspokoić. Następnie udaje się do swojego domu. Wchodzi do kuchni, gdzie Ali i Duygu jedzą śniadanie. „Odwiedzę mamę i przebiorę się” – oznajmia policjantka. „Nie idź” – mówi nestorka. – „Twoja mama nadal jest na ciebie bardzo zła. Poza tym nie zostało nic z twoich ubrań. Pani Semra pocięła nożyczkami całą odzież. Udało mi się uratować tylko to.” – Sultan pokazuje trzymane w ręku koszulę, sukienkę i torebkę.
„Jeśli to zrobiła, musi przechodzić załamanie nerwowe” – stwierdza zaniepokojona Duygu i wybiera numer do mamy. – „Nie odbiera. Pójdę ją zobaczyć. Nie czuje się teraz dobrze”. „Poczekaj jeszcze trochę” – przekonuje Ali. – „Jeśli jest tak zdenerwowana, jak ciocia powiedziała, sytuacja może stać się jeszcze gorsza”.
Yaman zabiera żonę na taras widokowy. Seher nalewa kawę z termosu do kubeczków. „Zaczekaj!” – mówi, gdy mężczyzna chce wziąć łyk napoju bogów. „Co się stało? Znowu dodałaś pigułkę nasenną?”. „Nie, to z powodu kurzu. Poza tym nie chcę już uciekać od ciebie. Wręcz przeciwnie, chcę być z tobą”. „Te dni, kiedy byliśmy osobno… Czy kiedykolwiek o mnie myślałaś?”. „Moim jedynym celem było wtedy zaakceptowanie nowego życia z Yusufem. To właśnie zrobiłam, a przynajmniej próbowałam. Ale starając się nie myśleć o kimś, tak naprawdę robisz to, ale w inny sposób. A ty? Czy kiedy nas nie było…”.
„Byłem zagubiony” – odpowiada Yaman. – „W moim życiu były tylko dwie osoby, dzięki którym poruszałem się po właściwej ścieżce. Ty i Yusuf. Kiedy was zabrakło… było mi ciężko. Ani rana od noża, ani rana postrzałowa, ani żadna inna śmiertelna rana nie może tak bardzo krwawić. Ale w końcu znalazłem wyjście. Nie złagodziło to mojego bólu, ale ułatwiło jego znoszenie. Musiałem sobie przypomnieć, kim jestem. Pojechałem do dzielnicy, w której spędziłem dzieciństwo i młodość”.
„Czy pojedziemy tam dziś razem?” – pyta Seher. – „Chcesz tego?”. Yaman uśmiecha się, dotyka policzka żony i potakuje głową. Duygu, nie mając innego wyjścia, zakłada uratowane przez Sultan rzeczy. Jest bardzo elegancka, co robi duże wrażenie na Alim i jego cioci. W tym czasie małżonkowie przyjeżdżają do dzielnicy. Seher poznaje ciocię Guler – kobietę, która zaopiekowała się Yamanem i jego braćmi po odejściu ich mamy. Dougu zaprasza Aliego na kolację, by odwdzięczyć mu się za to, co dla niej zrobił.
Odcinek 323 – streszczenie: Duygu zabiera Aliego do restauracji, do której w przeszłości chodziła wraz z mamą i Yasemin, i opowiada mu o ich dawnym życiu. Później to ona pyta towarzysza o jego przeszłość i rodzinę. „Masz brata lub siostrę?” – docieka. „Nie” – odpowiada komisarz. „A ojca?”. „Też nie. Tata i mama zginęli w wypadku, kiedy byłem dzieckiem. Nie zdążyłem ich nawet poznać. Wychował mnie stryjek Osman, był dla mnie matką i ojcem. Później jego też straciłem. Firat, Ibo, Kara i Kirpi to moje rodzeństwo, moja rodzina. Jest też ciocia Sultan”. „Teraz rozumiem twoją zażyłość z zespołem”.
Yaman śpiewa dla Seher, co bardzo ją wzrusza. Ciocia Guler przygotowuje dla nich łóżko i zmusza, by zostali na noc w jej domu. Małżonkowie kładą się razem. Muszą leżeć blisko siebie, gdyż łóżko jest wąskie. Yaman przypomina sobie o obrączce, jaką ze sobą zabrał. Wyciąga ją z portfela i prosi żonę, by nałożyła ją z powrotem na palec. Seher nie protestuje. „Nie zdejmuj jej więcej. Obiecaj mi to” – mówi mężczyzna. – „Cokolwiek się stanie, czegokolwiek doświadczymy, nie pozwól, aby ta obrączka zniknęła z twojej dłoni”.
Małżonkowie splatają swoje dłonie, na których znajdują się obrączki ślubne. „Teraz wszystko jest na swoim miejscu” – stwierdza Yaman. Delikatnie zatyka włosy żony za ucho i kładzie dłoń na jej policzku. – „Jesteś ze mną”. Prawie dochodzi między nimi do pocałunku, ale romantyczną scenę przerywa pojawienie się Guler, która zapomniała zabrać swoich lekarstw z pokoju.
W restauracji pojawiają się uzbrojeni mężczyźni, co Ali i Duygu od razu zauważają. Dochodzi do strzelaniny, którą policjanci rozstrzygają na swoją korzyść. Napastnika, który nie odniósł żadnych obrażeń, zabierają na komisariat i przesłuchują. Chcą wiedzieć, kto ich wynajął. „Cafer, szef mafii w Ankarze” – odpowiada bandzior. – „On nas wynajął. Naszym celem była Duygu Korkmaz”. „Komisarz Duygu była waszym celem? Jaki jest powód?” – pyta Ali. „Brat Cafer jest zdeterminowany. Powiedział, że komisarz popełniła błąd. U nas nie ma miejsca na zdradę”.
„Daję ci dwie minuty!” – oznajmia stanowczo Duygu. – „Kiedy wrócę powiesz mi o wszystkich powiązaniach Cafera!”. Policjanci opuszczają pokój przesłuchań. „Czekałam na ten atak” – mówi Duygu do Aliego. – „Zastanawiałam się, kiedy to zrobią. Zadzwonię do mojej mamy.” – Wybiera numer, lecz Semra nie odbiera. – „Najwyraźniej wciąż jest na mnie zła. Nie wiem nawet, czy jest z nią dobrze”. „Zadzwoniłem do cioci przed naszym wyjściem do restauracji. Ma się dobrze, nie martw się”.
„Musisz dać jej czas” – przekonuje Ali. – „Może potrzebuje samotności, aby uświadomić sobie, jak ważna dla niej jesteś”. „Wątpię… Nieważne, dokończmy przesłuchanie.” – Duygu wraca do pokoju. Czy między policjantami zrodzi się uczucie? A może już to się stało? Opisywane odcinki są dostępne na YouTube. Oglądaj od 27:34 wideo „Emanet 232. Bölüm” do końca wideo „Emanet 233. Bölüm”.
Wszystkie streszczenia opublikowane na tej stronie są moją własnością intelektualną. Zabrania się ich kopiowania, publikowania na innych stronach internetowych, kanałach YouTube, oraz wykorzystywania w jakikolwiek inny sposób bez mojej wyraźnej zgody.
