„Wichrowe Wzgórze” odc. 161 – streszczenie
Canan wchodzi do pokoju Songül, wyraźnie zdenerwowana. W jej oczach czai się strach, a głos drży, gdy zaczyna mówić:
– Pani Songül… Pan Halil zaczyna grzebać w przeszłości – szepcze. – Pytał mnie i Cemila o kradzież… i o aresztowanie jego ojca.
Songül natychmiast zastyga, a jej wzrok staje się przenikliwy.
– Co jeszcze powiedział? – pyta cicho, ale stanowczo.
– Zapytał, kto był wtedy w domu. Odpowiedziałam, że nic nie pamiętam… – Canan spuszcza wzrok. – Ale chyba nie uwierzył.
Songül nie odpowiada od razu. W jej głowie zaczyna krążyć tysiąc myśli. Czuje, jak fundamenty jej misternie skonstruowanej intrygi zaczynają się chwiać.
– Halil nie może dowiedzieć się, że Zeynep jest niewinna – myśli gorączkowo. – Zbudowałam wszystko na tym jednym kłamstwie. Jeśli prawda wyjdzie na jaw, cała moja zemsta przestanie mieć sens. Stracę kontrolę. Stracę wszystko.
– To jedyna przeszkoda, która stoi między nimi. Gdy prawda się ujawni, połączą się. Zeynep wróci na swoje miejsce, a ta przeklęta Tulay znów stanie się panią tego domu… Nigdy na to nie pozwolę!
Chwilę później Songül skrada się pod drzwi gabinetu Halila. Podsłuchuje jego rozmowę telefoniczną z Erenem. Słyszy każde słowo – i każde kolejne zdanie wbija się w nią jak nóż.
– Jest coś, czym musimy się pilnie zająć – mówi Halil. – Zeynep widziała zdjęcie mojej mamy, ale jej nie poznała. Nie zareagowała w żaden sposób. To mnie zaintrygowało. Jeśli rzeczywiście nie było jej w rezydencji tamtego dnia… to może wcale nie była winna.
– A jak się tego dowiesz? – dopytuje Eren.
– Mam stary aparat cyfrowy. Podłączyłem go do komputera, ale nie mogę odczytać plików. Jeżeli uda się odzyskać zdjęcia i potwierdzi się, że Zeynep wtedy była w domu letniskowym… wszystko się zmieni. Przyjedź jak najszybciej. Zabierz aparat. Musimy działać.
Songül cofa się od drzwi z przerażeniem. Zimny strach rozlewa się po jej ciele, jakby ktoś wylał jej na plecy kubeł lodu. Chwyta się ściany, żeby nie upaść.
– Nie może zobaczyć tych zdjęć… – szepcze. – Jeśli odkryje prawdę, jeśli zrozumie, że Zeynep nie była tu wtedy… wszystko się skończy. Ja też będę skończona.
***
Tymczasem Alper zaprasza Zeynep na kolację – w podziękowaniu za pomoc w wynajęciu pól pod planowane uprawy. Dziewczyna idzie do Halila z pytaniem, czy może się z nim spotkać. Ma nadzieję, że usłyszy choćby cień sprzeciwu. Ale Halil jedynie skinieniem głowy wyraża zgodę. Zeynep opuszcza jego gabinet z poczuciem zawodu.
Nie wie, że Halil aż kipi z zazdrości. Tylko z trudem udaje mu się utrzymać kamienną twarz. W środku płonie.
Mimo że uzyskała zgodę, Zeynep po chwili dzwoni do Alpera i mówi, że nie może przyjść. Ten, zirytowany, natychmiast idzie do Halila.
– Mógłbyś przestać mieszać jej w głowie?! – wybucha. – Zeynep odmówiła, bo się ciebie boi. A ty nawet nie potrafisz być wobec niej szczery!
Kłótnia między mężczyznami przerywa dopiero niespodziewana propozycja Zeynep. Pojawia się w gabinecie z nowym pomysłem:
– Pójdźmy wszyscy razem – mówi z opanowaniem. – Bez Halila nie udałoby się wynająć ziemi. Powinniśmy wspólnie to uczcić.
Alper niechętnie się zgadza. Halil – jeszcze mniej chętnie.
***
Feyyaz znów widzi Erena i Selmę. Tym razem nie ma już wątpliwości – idą przez park, trzymając się za ręce, uśmiechnięci, zapatrzeni w siebie.
Feyyaz patrzy na nich z ukrycia. Jego dłoń zaciska się w pięść.
– Złamię ci tę rękę, przysięgam! – syczy przez zaciśnięte zęby. – Nie nazywam się Feyyaz, jeśli pozwolę ci być z Selmą!
W jego oczach pojawia się mrok. I plan, który zaczyna się kształtować…
„Wichrowe Wzgórze” odc. 162 – streszczenie
Tulay wchodzi do pokoju Zumrut. Jej krok jest pewny, a twarz promienieje z ekscytacji. Zatrzymuje się przed zaskoczoną Selmą.
– Jutro na śniadaniu będziemy mieć wyjątkowego gościa – oznajmia z uśmiechem. – Poproś Zeynep, żeby przygotowała swoją adżikę. Robi ją znakomicie. Chcę, żeby wszystko było dopięte na ostatni guzik.
– Kto to taki, mamo? Przyjdzie aż do oficyny?
– Tak – odpowiada z tajemniczym uśmiechem. – To ktoś, kto zna naszą historię. I, co najważniejsze, nie zmienił o nas zdania, mimo wszystkiego, co się wydarzyło.
Selma unosi brwi, wyczuwając ukryte napięcie w głosie matki.
– Kim on jest, skoro aż tak się ekscytujesz? – dopytuje z zaciekawieniem.
– Dowiesz się jutro. Niech to będzie niespodzianka – mówi Tulay, puszczając oczko. – Ale pamiętaj: przekaż Zeynep to, co ci powiedziałam. Chcę, żeby wszystko było perfekcyjne.
***
Wieczorem, w eleganckiej restauracji, Halil daje popis swojej spostrzegawczości i troski. Gdy Alper próbuje zamówić dla Zeynep homara, Halil natychmiast interweniuje.
– Ona jest uczulona na skorupiaki – mówi chłodno, ale stanowczo. – Lepiej, żeby nie ryzykowała.
Zeynep spogląda na niego zaskoczona i lekko poruszona. Pamiętał. Alper krzywi się z niezadowoleniem.
Przez cały wieczór trwa cicha rywalizacja. Każdy z mężczyzn walczy o uwagę Zeynep. Alper próbuje ją rozbawić, Halil – zaimponować swoją wrażliwością. Napięcie między nimi rośnie, aż do momentu, gdy do stolika podchodzi właścicielka restauracji – dawna znajoma Zeynep. Rodzina Aslanli anonimowo pomogła jej w zdobyciu wykształcenia, o czym dowiedziała się dopiero po latach.
– Jak to się stało? – pyta zaintrygowany Halil.
– Po latach odezwał się do mnie prawnik – wyjaśnia kobieta. – Powiedział, że Zeynep, jako dziecko, usłyszała o naszej sytuacji i opowiedziała o niej swojemu ojcu. On załatwił resztę. To dzięki niemu mogłam się uczyć i otworzyć ten lokal.
– Każdy otrzymuje to, na co zasługuje – mówi cicho Zeynep, lekko zawstydzona. – Proszę, nie mów już więcej. To nie było nic wielkiego.
– Dobrze, jak sobie życzysz. Ale powiedz mi – uśmiecha się kobieta – co u ciebie? Miałaś marzenia. Udało ci się je spełnić?
Zeynep spogląda w bok. W jej oczach pojawia się cień.
– Ja… jeszcze nie – mówi z wahaniem. – Po śmierci taty wszystko się zmieniło. Wiele rzeczy musiało zejść na dalszy plan.
– Niech Bóg ma go w opiece. Moje najszczersze kondolencje, Zeynep.
– Dziękuję – odpowiada cicho. – Życie toczy się dalej. Czasem nie mamy wpływu na to, co przynosi.
***
Songül siedzi w swoim pokoju, nerwowo wpatrując się w telefon. Gdy rozlega się dźwięk wiadomości, natychmiast odblokowuje ekran. Treść SMS-a wywołuje u niej falę ulgi:
„Aparat zniszczony. Dane nie do odzyskania.”
– Dzięki Bogu – szepcze, opadając ciężko na fotel. Na jej twarzy maluje się triumf. – Można powiedzieć, że zostałam kotem i właśnie złapałam mysz…
Odkłada telefon i uśmiecha się do siebie, z cieniem złośliwości w oczach.
– Drogi Halilu… jutro rano czeka cię naprawdę piękna niespodzianka. A ja? Ja wreszcie mogę spać spokojnie.
Kiedy i gdzie zostaną wyemitowane odcinki 161. i 162. serialu „Wichrowe Wzgórze”?
Odcinek 161. zadebiutuje na antenie TVP1 w środę, 30 kwietnia, o godzinie 14:00. Odcinek 162. będzie emitowany w poniedziałek, 5 maja, o tej samej porze. Aby zobaczyć więcej streszczeń tego serialu, kliknij tutaj: Wichrowe Wzgórze streszczenia.
