Pamiątkowe zdjęcie z zaręczyn Halila i Zeynep.

„Wichrowe Wzgórze” odc. 113 – streszczenie szczegółowe

Yusuf proponuje Gulce, żeby jutro odwiedzili farmę motyli. Dziewczyna z entuzjazmem przystaje na jego pomysł. Akcja przenosi się do rezydencji, gdzie trwa uroczystość zaręczyn. Zumrut prosi narzeczonych, by ujęli się za ręce i mówi:

– Serca i dłonie zakochanych są nierozłączne. Mam nadzieję, że będziecie żyli długo i szczęśliwie w tym domu.
– Amen – odpowiada Halil, na co Zeynep rzuca mu pytające spojrzenie.
– Gram – wyjaśnia szeptem mężczyzna, choć ton, w jakim wypowiedział „Amen”, wcale na to nie wskazuje.
– O czymś zapomnieliśmy – mówi Zumrut, nagle przypominając sobie coś istotnego. – Musimy zrobić pamiątkowe zdjęcie.

Wszyscy członkowie rodziny Aslanli oraz Halil i Eren ustawiają się do fotografii. Zumrut każe Halilowi objąć wnuczkę.
– Kiedy podczas naszych zaręczyn twój dziadek położył mi rękę na ramieniu – wspomina seniorka – moje serce zabiło szybciej. Gdy skóra nie dotyka skóry, serce nie dotyka serca. Wtedy wiedziałam, że będę z nim bardzo szczęśliwa.

Nagły powrót Gulhan

Asu wykonuje pamiątkowe zdjęcie. W tym samym momencie do salonu wchodzą Tekin i Gulhan.

Halil podchodzi do siostry.
– Halilu? Co się dzieje? – pyta go z wyraźną naganą w głosie.
– To trochę skomplikowane. Wyjaśnię ci później, dobrze?
– Wiedziałam, co się dzieje, ale nie spodziewałam się, że aż tyle.
– Dlatego wróciłaś z wakacji?

– Nie, po prostu się nam znudziło – odpowiada Gulhan. – Chciałam jak najszybciej wrócić do domu, do rodziny.
– Byłbym zdziwiony, gdyby ciocia ci o tym nie powiedziała – szepcze Halil.
– Podajmy deser naszym gościom – zarządza Zumrut.
– Dziękuję, ale jestem zmęczona. Miłej zabawy – życzy Gulhan, po czym odchodzi wraz z mężem.

W następnej scenie Zeynep jest już w codziennej sukience. Zaręczyny jej i Halila dobiegły końca. Próbuje ściągnąć obrączkę z palca, ale nie jest w stanie. Co ciekawe, podobny problem ma Halil.

Obawy Gulhan

Gulhan wchodzi do gabinetu brata, siada naprzeciwko niego i mówi:
– Powiedz mi, co się dzieje.
– Nic się nie dzieje. To mała gra, która ma na celu uszczęśliwienie pani Zumrut. To wszystko.
– Kiedy czekałam, aż Zeynep opuści nasz dom, ty jej się oświadczyłeś, Halilu.
– Jakie oświadczyny, na miłość boską? Tak jak powiedziałem, to tylko niewinna gra dla schorowanej, starszej kobiety.

– Gdyby ciocia mi nie powiedziała, nie wiedziałabym o tym – stwierdza Gulhan.
– Siostro, nic nie było na tyle ważne, żebym musiał ci mówić.
– Jednak chciałam to usłyszeć od ciebie.
– Cóż, co do tego masz rację. Nie pomyślałem o tym, przepraszam.

– Nie ma za co przepraszać – oświadcza Gulhan. – Sytuacja pani Zumrut jest jasna. Wiem, że postawiłam cię w trudnej sytuacji, prosząc, by Zeynep i jej rodzina opuścili to miejsce. Ale nie ja podjęłam decyzję, przez którą musimy teraz zmagać się z tym problemem. Te zaręczyny tylko dowodzą, że miałam rację.

– Drogi bracie, wiesz, jak bardzo mi na tobie zależy – kontynuuje Gulhan, przysiadając bliżej Halila. – Może męczy cię moja nadmierna troska, ale boję się tylko o jedno – że spotka cię to samo, co naszego ojca – mówiąc to, ściąga obrączkę z palca brata.

Zeynep odkrywa, dlaczego Halil zażądał, by opuścili farmę

Kamera pokazuje Zeynep przechodzącą korytarzem. Słysząc głos Gulhan, zatrzymuje się przy drzwiach gabinetu i przysłuchuje jej słowom.
– Wszystko wydarzyło się przez Zeynep – kontynuuje Gulhan. – Przez nią prawie trafiłeś do więzienia. Kilka razy otarłeś się o śmierć. Nie możesz sobie wyobrazić, jakie to dla mnie bolesne. Prawie straciłam rozum, Halilu. Jeśli coś ci się stanie, nie będę mogła z tym żyć. Nie mam nikogo oprócz ciebie. Dopóki Zeynep jest w tym domu, będę żyła w ciągłym strachu, że coś ci się stanie. Dlatego poprosiłam cię, by opuścili to miejsce.

Zeynep, przytłoczona słowami Gulhan, wraca do pokoju babci. Teraz już rozumie, dlaczego Halil zażądał, by wraz z rodziną opuściła farmę. Dlaczego tak nagle zmienił zdanie.

Akcja przeskakuje do następnego dnia. Zeynep przechadza się po altanie. Zauważa ją Selma i podchodzi do niej.
– Co tutaj robisz? – pyta.
– Nic, po prostu stoję – odpowiada Zeynep.
– Tutaj? Tak wcześnie rano?
– Moja noc zmieszała się z dniem, siostro. Już wiem, dlaczego Halil chce, żebyśmy odeszli. Gulhan go o to poprosiła.

– Niemożliwe – nie wierzy Selma. – Gulhan nigdy by nie zażądała czegoś takiego.
– Dlaczego nie, siostro? Po przemyśleniu tego, co przeżyłam z Halilem, nie sądzę, by zrobiła coś niewłaściwego. Próbuje tylko chronić swojego brata.
– No tak. Co więc zrobimy?
– To, co powinnyśmy. Gdy nas poproszono o opuszczenie farmy, złożyłam podanie o pracę w mieście. Wczoraj wieczorem zadzwoniłam ponownie, żeby się przypomnieć. Dzisiaj mają odpowiedzieć. Jeśli otrzymam pozytywną odpowiedź, znajdziemy nowy dom, spakujemy rzeczy i wyjedziemy.

Selma i Zeynep wierzą, że trzymając się razem, mogą pokonać wszelkie trudności

– To będzie bardzo trudne dla naszej babci – zauważa Selma.
– Zapewnimy jej wszelkie udogodnienia, nie martw się. Zachowamy nasze imię i honor. Nie zostaniemy tam, gdzie nas nie chcą. Niedługo pójdę z nim porozmawiać. Powiem mu, że wyjedziemy, nie czekając na koniec miesiąca.
– Wierzę, że będzie to dla nas dobre – mówi Selma, ujmując dłonie siostry. – Jesteśmy dziewczynami Aslanli. Trzymając się razem, możemy pokonać wszelkie trudności.

Kiedy i gdzie zostanie wyemitowany odcinek 113. „Wichrowego Wzgórza”?

Odcinek 113. serialu „Wichrowe Wzgórze” (oryg. Rüzgarlı Tepe) zadebiutuje na antenie TVP1 w czwartek, 20 lutego, o godzinie 14:00. Aby zobaczyć więcej streszczeń tego serialu, kliknij tutaj: Wichrowe Wzgórze streszczenia.

Podobne wpisy