1: Poznajemy Kemala (w tej roli Burak Özçivit), młodego studenta pochodzącego z ubogiej rodziny. Mężczyzna właśnie zaliczył ważny egzamin i z uczelni wsiada prosto do autobusu miejskiego. Tam właśnie poznaje wywodzącą się z zamożnej rodziny Nihan (w tej roli Neslihan Atagül Doğulu), dla której jest to pierwsza przejażdżka komunikacją miejską. Kemal pomaga jej skasować bilet. Oboje nie zdają sobie sprawy, że to z pozoru niewinne spotkanie, tak bardzo odmieni ich życie…

Dziewczyna zajmuje wolne miejsce na środku autobusu. Wyciąga szkicownik i zaczyna rysować portret spotkanego właśnie mężczyzny. Kemal stoi na początku autobusu. Ukradkiem spogląda na piękną Nihan. Ich spojrzenia nawet kilkukrotnie się spotykają, ale wtedy oboje szybko uciekają wzrokiem. Kiedy autobus zatrzymuje się na przystanku Kemala, mężczyzna długo się waha. W końcu jednak wychodzi… Nihan patrzy na niego i próbuje coś narysować na szybie. Pojazd niestety odjeżdża…

Miesiąc później Kemal wraz ze swoim przyjacielem Salihem wybierają się do centrum handlowego. Na wystawie prac artystycznych mężczyźni zauważają portret z wizerunkiem Kemala, autorstwa Nihan Sezin. „Czy to ta dziewczyna, którą spotkałeś w autobusie?” – pyta Salih. – „Czy to o niej opowiadasz mi od miesiąca?”. Kemal odpowiada szerokim uśmiechem.

Tego samego dnia odbywa się przyjęcie urodzinowe Nihan. Pojawia się na nim Emir – bogaty biznesmen, zafascynowany dziewczyną. Nihan jednak niespecjalnie jest nim zainteresowana. Emir jest oburzona, że Nihan tańczy ze wszystkimi, tylko nie z nim. W pewnym momencie nawet odpycha jednego z mężczyzn, który z nią tańczy i omal nie dochodzi do bójki. Oburzona Nihan wychodzi na zewnątrz. Następnie udaje się do portu, by odprężyć się na własnych jachcie. Kiedy jednak odwiązuje linę, za pomocą której łódź jest zacumowana, zaplątuje się w nią i wpada do wody!

W tym samym porcie jest także Kemal. Mężczyzna dorabia sobie czyszcząc i konserwując łodzie. Zauważa nieszczęśliwy wypadek i niewiele myśląc wskakuje do wody i ratuje dziewczynę! „W porządku?” – pyta, gdy są jeszcze w wodzie. „To było straszne…” – odpowiada przerażona Nihan. – „Mogłam umrzeć…”. „W takim razie wszystkiego najlepszego” – życzy Kemal. „Tak się składa, że dzisiaj naprawdę są moje urodziny”. „Wiem” – oświadcza mężczyzna i życzy raz jeszcze: „Wszystkiego najlepszego, Nihan…”.

Nagle Nihan dostaje olśnienia. „To ty!” – krzyczy. Po chwili oboje są już na pokładzie jachtu. „Kim jesteś?” – pyta dziewczyna. – „Jak mogłeś tak szybko znaleźć się w pobliżu?”. „Jestem Kemal. Jestem tym chłopakiem, którego oczy szkicowałaś w autobusie”. „Pytam poważnie. Kim jesteś? Spotkaliśmy się kiedyś w autobusie, a teraz zdradzasz mi różne szczegóły z mojego życia. Wiesz, trochę się boję…”. „Widziałem cię po prostu jak przechodziłem. Miałaś przyjęcie urodzinowe. Twoje imię było tam napisane. Oprócz tego znam brata Leventa, ponieważ znam wszystkich tutejszych kapitanów”.

„Czyli też masz jacht?” – pyta Nihan. Kemal wydaje się być nieco zawstydzony. „Nie mam” – mówi. – „Po prostu zajmuje się tymi łodziami. Czyszczę, maluję, impregnuję…”. Nagle do portu dociera brat Nihan – Ozan. Dziewczyna nie chce z nim rozmawiać. Każe Kemalowi szybko odpalić silnik i oboje wypływają. „Nie mogłam z nim teraz rozmawiać” – mówi Nihan, gdy są już daleko od portu. Następnie rozmawiają o sobie, studiach i pracy w kopalni, którą chce podjąć Kemal. Mężczyzna mówi także o swojej przyjaciółce Leyli.

Emir dowiaduje się, że Nihan wypłynęła z jakimś mężczyzną jednym jachtem. Jest przekonany, że to Doruk, z którym dziewczyna tańczyła na imprezie urodzinowej. Zleca swoim ludziom pobicie chłopaka. Kemal i Nihan wracają do portu. Dziewczyna na pożegnanie rysuje mu na dłoni znak nieskończoności. Nazajutrz matka Nihan do pokoju córki przynosi bukiet kwiatów od Emira. Dziewczyna wcale nie jest zadowolona. Emir kojarzy jej się z samymi najgorszymi cechami. Jej matka z kolei chętnie wydałaby ją za mąż za mężczyznę.

Kemal odwiedza swoją przyjaciółkę Leylę. Kobieta zauważa, że chłopak jest czymś strapiony. „Co z tobą?” – pyta. „Musze znaleźć pracę. Czuję, że jestem dla nich ciężarem” – mówi Kemal. W jego domu bowiem się nie przelewa. Ojciec pracuje jako fryzjer, a matka zajmuje się domem. – „Kiedy mówią o pieniądzach… Jestem tym przytłoczony”. „Nie, tu chodzi o coś innego” – nie wierzy Leyla i domyśla się, o co chodzi. – „Widziałeś znowu tę dziewczynę, tak?”.

Kemal uśmiecha się wymownie. „Widziałem” – przyznaje. – „Nawet uratowałem jej życie”. Wkrótce chłopak odbiera telefon od Nihan! Leyla chce poznać dziewczynę swojego przyjaciela i proponuje, by do nich dołączyła. Podekscytowana Nihan szybko ubiera się i wychodzi z rezydencji. Zatrzymuje ją jednak Emir. Pokazuje dwa bilety na koncert w Londynie. „To naprawdę wspaniałomyślne z twojej strony, ale mam inne plany” – odmawia dziewczyna. – „Powinieneś zaprosić kogoś innego”.

„Będziesz żałować” – mówi niezadowolony z odmowy Emir. – „To naprawdę duża impreza. Polecimy i wrócimy prywatnym samolotem”. Nihan jednak wsiada do auta i odjeżdża. Wściekły Emir rozrywa bilety. Wkrótce dziewczyna dociera do domu Leyli. Kemal przedstawia je sobie. „Mam wrażenie, jakbym cię skądś znała” – mówi Leyla. – „Jak masz na nazwisko?”. „Sezin” – odpowiada Nihan. Leyla zaniemawia na dłuższą chwilę… Szybko jednak reflektuje się i mówi, że przyniesie z lodówki ciasto.

Nihan zamiast do kuchni, udaje się do pokoju i wyciąga dużą drewnianą szkatułę. W środku są zdjęcia, w tym fotografia dwojga dzieci. Chłopca i dziewczynki. Leyla ze zdjęciem wychodzi na balkon, skąd wpatruje się w rozmawiających na tarasie Kemala i Nihan. „Czy to naprawdę ty?” – zastanawia się kobieta, patrząc to na dziewczynkę ze zdjęcia, to na Nihan… Kim Nihan jest dla Leyli?

Zapraszamy na polski fanpage serialu: https://www.facebook.com/wieczna.milosc.tvp1/

Obowiązuje całkowity zakaz kopiowania streszczeń na inne strony! Za łamanie praw autorskich grozi odpowiedzialność karna.

Podobne wpisy