Wichrowe Wzgórze / Rüzgarlı Tepe

Zeynep nie może spać, dręczona wyrzutami sumienia po zniszczeniu gabloty z pamiątkowymi sztyletami Halila. W nocy zakrada się do pracowni, by posprzątać, ale nakrywa ją wściekły mąż, który prowokuje ją i sam w furii niszczy kolejne witryny. Rano przy rodzinnym śniadaniu Zeynep wyznaje, że ktoś zatruł jej pole pestycydami. Podejrzenia padają na Halila, a Songul cieszy się z ich niesnasek. Merve prosi siostrę o pomoc — została oszukana przez Tanera i szantażowana przez kobietę, która żąda pieniędzy. Zeynep obiecuje jej ratunek, choć sama nie wie jak. Halil podejrzewa, że wokół Zeynep dzieje się coś więcej i zaczyna własne śledztwo.

Zeynep walczy na polu z chwastami, gdy pojawia się Tulay, oburzona widokiem córki pracującej fizycznie mimo małżeństwa z Halilem Firatem. Kobiety wdają się w ostrą wymianę zdań. Niedługo potem zjawia się Halil, wściekły, że Zeynep „ukradła mu pracowników”. Zeynep odpiera zarzuty, udając czułość na oczach ludzi, czym zaskakuje męża. Dwa dni później ziemia Zeynep jest gotowa do nasadzeń. Nieznajoma kobieta żąda od Merve zwrotu pieniędzy za skradziony pierścionek, grożąc policją. Merve dowiaduje się, że Taner mógł ją oszukać. Eren wyznaje Halilowi, że Tulay nie chce, by poślubił Selmę. Selma przypadkiem słyszy jego słowa i wyznaje Erenowi miłość, zapewniając go o swoim wsparciu. Wkrótce Zeynep odkrywa, że jej pole zostało skażone pestycydami. Podejrzewa Halila i w furii demoluje jego pracownię. Atmosfera między nimi osiąga punkt wrzenia.

Zeynep, stojąc naprzeciw Halila, rozdziera konspekt swojego projektu perfum i oznajmia, że woli zniszczyć marzenia niż mu ulec. Halil ostrzega, że tego pożałuje. Do rozmowy wtrąca się Nermin, właścicielka restauracji, proponując im rozmowę. Songul niepokoi się brakiem wieści od Deryi, która nagrywa jej wiadomość: Halil przejrzał ich plan, ale Derya nie zdradziła Songul. W restauracji Halil okazuje zazdrość o kelnera i publicznie podkreśla, że Zeynep jest jego żoną. Wieczorem babcia Zumrut przekazuje Zeynep akt własności ziemi jako prezent ślubny. Następnego dnia Zeynep postanawia zrealizować swoje marzenie i obsadzić ziemię lawendą i różami.

Halil składa Zeynep propozycję inwestycji w jej projekt perfum, ale ona odrzuca go lodowato, twierdząc, że Ismet z uniwersytetu szuka jej inwestora i żąda, by Halil przestał się wtrącać. Ich rozmowę podsłuchuje Songul, która w sekrecie kontaktuje się z fryzjerką Deryą, proponując jej układ — ma udawać inwestorkę zainteresowaną projektem Zeynep, aby ta uwierzyła w sukces i odeszła od Halila. Zeynep w szklarni złości się na Halila i przysięga sobie, że osiągnie sukces na własnych zasadach. Derya dzwoni do niej, podając się za inwestorkę i wzbudzając w Zeynep nadzieję. Merve spotyka się z Tanerem, który prosi ją o sprzedanie rodzinnego pierścionka, by zdobyć środki na własny biznes. Cemil widzi ich razem i rozpoznaje Tanera jako tego, z którego samochodu Merve wcześniej wysiadała. Tulay ostrzega Halila, że niezależność Zeynep wzbudza plotki, ale on pozostaje dumny z jej ambicji. Wieczorem Zeynep jedzie z Halilem na spotkanie w restauracji, a na miejscu okazuje się, że to on jest nowym inwestorem.

Selma przez cały dzień bezskutecznie próbowała powiedzieć matce, że planuje ślub z Erenem. Dopiero wieczorem, gdy zostały same w altanie, zbiera się na odwagę i wyznaje prawdę. Tulay reaguje oburzeniem, uznając związek córki z „pracownikiem Halila Firata” za hańbę dla nazwiska Aslanli. Zraniła Erena, który przypadkiem usłyszał jej słowa i odszedł w milczeniu. Selma, mimo sprzeciwu matki, stanowczo oświadcza, że kocha Erena i tylko jego poślubi. Zeynep i Halil spędzają romantyczny wieczór na tarasie, tańcząc w blasku lampionów, lecz nagle Zeynep przerywa taniec i dzwoni do pośrednika Rahmiego, by umówić spotkanie w sprawie sprzedaży nieruchomości w Stambule — ujawniając tym samym, że odkryła grę Halila. Przysięga, że odbierze cały majątek odebrany jej ojcu. Eren wraca do domu załamany i nie odpisuje na SMS od Selmy. Zeynep odmawia matce i siostrze przeprowadzki do rezydencji, upierając się, że same muszą odbudować swoje życie. Tulay próbuje przekonać Halila, by powstrzymał upór żony, lecz on nie zamierza interweniować.

Eren odwozi Selmę pod jej dom i wyznaje, że tęskni za nią nawet wtedy, gdy jest obok. Selma odpowiada, że też tego nie chce, ale na razie muszą się rozstać. Po jej odejściu Eren dzwoni do matki i oznajmia, że zamierza się ożenić — nie z Meltem, jak sądzi matka, lecz z Selmą. Kobieta reaguje chłodno, ale Eren prosi, by była z nim w tym dniu. Halil przywozi Zeynep na pola, które odebrał jej rodzinie, i prowokuje ją, twierdząc, że wyszła za niego dla majątku. Ona zaprzecza, oskarżając go o chciwość. Po kłótni Zeynep przysięga, że udowodni mu swoje uczucia. W gabinecie wręcza mu kontrakt małżeński, zrzekając się roszczeń. Halil lekceważy dokument, a Songul obiecuje zemstę na Aslanlich. Halil zapowiada sprzedaż całego majątku ojca Zeynep, chcąc ją złamać. Ona błaga, by zrezygnował, ale on stawia warunek — ma być jego żoną naprawdę. Wieczorem Zeynep przygotowuje romantyczną kolację, chcąc ocalić ich miłość i ziemię, lecz odkłada wyjaśnienia na później.

Halil, w obecności całej rodziny, ogłasza Zeynep panią domu. Po kolacji wracają do sypialni. Zeynep chłodno pyta, czy rozwód odwołany, przypominając mu, że jest córką Ömera Aslanli i nie potrzebuje jego łaski. Halil odpowiada, że dopóki są małżeństwem, jej obowiązkiem jest być panią domu. Kiedy chce odejść, Zeynep zatrzymuje go, mówiąc, że ich związek istnieje tylko na papierze. On wychodzi, a ona zostaje sama, tuląc kanarka. Wieczorem podczas kolacji Halil wręcza jej pierścionek matki i całuje ją przy wszystkich, czym wzbudza gniew Songül. Selma i Eren spędzają wieczór na jego tarasie. Eren pokazuje jej film ze wspólnych zdjęć i w towarzystwie skrzypaczki oświadcza się jej. Selma zgadza się, choć w duchu obawia się reakcji matki. Zumrut zmusza Halila do usunięcia sofy z sypialni. Zeynep wpada w złość, myśląc, że to jego decyzja. Grozi mu porcelanową muszlą, ale Halil odchodzi, mówiąc, że ona jeszcze będzie go błagać.

Halil znajduje kanarka, którego Zeynep zamknęła w pudełku, i postanawia go wypuścić. Zeynep mu to uniemożliwia, zarzucając mu, że chce się pozbyć ptaka, który sam wrócił do domu i nie potrzebuje wolności. Halil oskarża ją o sprzeczność, a ona z wyrzutem odpowiada, że kanarek się zmienił, bo ktoś go skrzywdził. Ich sprzeczka przeradza się w gwałtowną kłótnię na balkonie — Zeynep cofa się tak daleko, że traci równowagę, a Halil ratuje ją w ostatniej chwili. Chwila między nimi jest pełna gniewu i napięcia. Zeynep zarzuca mu, że przez niego jej życie zamieniło się w pasmo cierpienia. Halil mówi wprost, że chce je zakończyć. Zeynep odchodzi, zabierając kanarka. W nocy Hakan pada ofiarą napadu, lecz z pomocą przychodzi mu Eren. W salonie dochodzi do kolejnej konfrontacji: Songül żąda, by wyrzucić ptaka z rezydencji, a Zeynep broni go przed nią. W obecności wszystkich Halil przejmuje kanarka, po czym, ku zdumieniu Zeynep i wszystkich zgromadzonych, zwraca go żonie i stanowczo oświadcza, że Zeynep Firat jest panią tego domu

Halil odbiera telefon i promienieje szczerym uśmiechem, co wywołuje w Zeynep narastający gniew i zawód. W pracowni oskarża go o obojętność wobec spalonego drzewa, symbolu ich wspólnych wspomnień. Halil odpiera zarzuty, a Zeynep, w łzach, zarzuca mu brak uczuć i opuszcza pracownię. Gulhan i Tekin przynoszą Halilowi sadzonkę nowego drzewa, sugerując, że uszczęśliwi tym Zeynep. Halil odpowiada wymijająco, ukrywając, że przygotował dla żony dokument rozwodowy. Zeynep dowiaduje się o planowanej podróży poślubnej i reaguje gniewem. Gdy Halil wręcza jej dokument do podpisu, Zeynep odmawia, rozdziera go i oświadcza, że nie da mu rozwodu. Później samotnie zmaga się z emocjami, próbując wyrzucić ostatnią pamiątkę po Halilu – czerwoną wstążkę. Tymczasem Tulay odkrywa dokument rozwodowy i martwi się o los córki.

Na Wichrowym Wzgórzu płonie drzewo, które było symbolem miłości Halila i Zeynep. Halil patrzy w milczeniu na ogień, przekonany, że to Zeynep je podpaliła. Zeynep klęczy kilka metrów dalej, zapłakana, i próbuje rzucić się w płomienie, lecz Halil w ostatniej chwili ją powstrzymuje i odwozi do domu. Za pożarem stoi Songül, która zleciła Fikretowi podpalenie i przekonanie Halila, że winna jest Zeynep. Kobieta triumfuje, przekonana, że Halil nigdy nie wybaczy żonie. W samochodzie Halil zerka na poparzoną dłoń Zeynep, a w myślach oskarża ją o zniszczenie ich świętości. Zeynep, pogrążona w żalu, wspomina, jak próbowała uratować drzewo i bezsilnie rzucała ziemią w płomienie. Halil prosi eksperta o uratowanie drzewa, choć wie, że szanse są nikłe. Songül przysięga, że za wszelką cenę rozdzieli ich na zawsze.