Wichrowe Wzgórze / Rüzgarlı Tepe

W salonie spotykają się Zeynep, Halil, Alper, Gulhan i Berna – dawna przyjaciółka Halila i jego obecna partnerka biznesowa. Atmosfera jest napięta, a Zeynep ukrywa zazdrość wobec Berny. Songul wita Bernę z przesadnym entuzjazmem, widząc w niej szansę na odsunięcie Zeynep od Halila. Alper sugeruje Zeynep, że relacja Halila i Berny może być głębsza niż przyjaźń. Tymczasem Halil wyjawia Bernie, że Zeynep jest córką jego zmarłego wspólnika, a ona sama pomogła uratować firmę. W ogrodzie Berna i Halil wydają się sobie bliscy, co obserwuje Zeynep, przeżywając wewnętrzny konflikt. Alper planuje wykorzystać sytuację, by zasiać w Zeynep wątpliwości. Halil zapewnia Zeynep, że jej miejsce w jego życiu jest ważniejsze, niż ona sama wierzy.

W drodze powrotnej na farmę Halil kupuje od chłopca wszystkie kwiaty, tłumacząc Zeynep, że chciał, by dziecko mogło się bawić z rówieśnikami. W rzeczywistości gest ten kryje głębsze uczucia. Po powrocie na farmę Halil wdaje się w napiętą rozmowę z Alperem. Tymczasem w oficynie Selma spotyka Feyyaza, który próbuje odzyskać jej zaufanie. W rozmowie Selma wyraża ból i rozczarowanie jego zdradą. Niespodziewanie pojawia się Eren, co dodatkowo komplikuje sytuację. Halil udaje się do Sukriye, by zdobyć informacje o przeszłości, ale szybko orientuje się, że został okłamany. Zeynep, podsłuchawszy rozmowę Halila z ciotką, błędnie interpretuje jego słowa i postanawia zrezygnować z pracy asystentki.

Halil wciąż nie odpowiada wprost na pytanie Zeynep o uczucia, próbując rozładować napięcie żartem. Gdy dziewczyna, zirytowana, chce odejść, zatrzymuje ją i zabiera na połów ryb. Podczas spokojnych chwil nad jeziorem Halil otwiera się przed Zeynep, wspominając ojca i opowiadając o tym, jak łowienie stało się jego sposobem na odnalezienie spokoju. Tymczasem w kawiarni Feriha, podczas spotkania z zarozumiałym Samedem, odrzuca jego zaloty, wyjaśniając, że wyjeżdża za granicę. Hakana, który obserwuje ją z ukrycia, ogarnia zazdrość. Nad jeziorem Halil i Zeynep odnajdują w sobie nadzieję na nowe życie, a beztroski moment zamienia się w zabawną kąpiel po przypadkowym wpadnięciu do wody.

Canan przekazuje pieniądze Sukriye, mimo obaw Asu, że kobieta może nie poradzić sobie z zadaniem. Songul nie dopuszcza sprzeciwu – Sukriye musi działać skutecznie. Tymczasem Halil i Zeynep spędzają romantyczne chwile nad jeziorem, gdzie Halil opowiada jej legendę o akwamarynie, symbolu nadziei i powrotu. Wzruszony wyznaje, że zbyt długo milczał. W parku Feyyaz prosi Tulay o pomoc w zorganizowaniu spotkania z Selmą, by naprawić dawne błędy. Tulay zaczyna mu ufać. Zeynep zaskoczona widokiem kampera Halila zgadza się na spontaniczną podróż. Para gra w „Zgadnij, kim jestem”, aż Zeynep zadaje pytanie, które sprawia, że Halil zamiera: „Czy jestem kimś, kogo kochasz?”.

Bliscy Merve dowiadują się, że to Halil opłaca jej czesne za szkołę, co wywołuje zaskoczenie w rodzinie. Tymczasem Zeynep rozpoczyna pracę jako asystentka Halila. Już pierwszego dnia mężczyzna ją zaskakuje, zabierając w malownicze miejsce pełne wspomnień i budzące niespodziewane emocje. Halil obiecuje sobie, że naprawi wszystkie krzywdy, jakie jej wyrządził, i uczyni wszystko, by wynagrodzić przeszłość. Jednak Alper nie zamierza odpuścić i postanawia walczyć o względy Zeynep.

Feriha przygotowuje dla Hakana niespodziankę – tort i „Sto lat” w herbaciarni wywołują uśmiech na jego twarzy. Tymczasem Halil przesłuchuje Canan, by odkryć prawdę o kradzieży sprzed lat. Kobieta wspomina Sukriye i jej córkę, które pomagały w sprzątaniu domu. Twierdzi, że przyszła też żona niesłusznie oskarżonego ogrodnika. Halil planuje odnaleźć Sukriye. Po przesłuchaniu Canan informuje Songul, że Halil niczego się nie domyśla. Wieczorem Zeynep pokazuje Halilowi swój zielnik. Wyznaje, że przypomina jej chłopca, który kiedyś ją uratował. Halil wie, że to był on. Mimo wyrzutów sumienia, pyta Zeynep o wspólną przyszłość. Ona zgadza się przyjąć jego ofertę.

Halil wzywa do gabinetu Gulhan i Songul. Oficjalnie zaprosił tylko siostrę, ale wiedział, że ciotka i tak przyjdzie. W rozmowie ujawnia, że Zeynep i jej matka były niewinne, a cała rodzina niesłusznie je oskarżyła. Przedstawia dokumenty potwierdzające alibi Zeynep. Songul zaczyna panikować, a Canan, która podsłuchuje rozmowę, domyśla się, że jej sekrety są zagrożone. Wieczorem Halil ogłasza wszystkim, że Zeynep nie jest już służącą, lecz jego osobistą asystentką. Songul jest wściekła, Gulhan zszokowana, a Tekin ironicznie komentuje, że wszyscy zatańczą na ich weselu. Atmosfera gęstnieje — wszyscy przeczuwają, że zbliża się przełom.

Zeynep budzi się w szpitalu po wypadku i odkrywa, że straciła pamięć. Halil, który ocalił jej życie, nie mówi całej prawdy, by jej nie obciążać. Zeynep wraca na farmę, gdzie troskliwie opiekuje się nią Selma, ale Alper coraz gorzej znosi obecność Halila. Między mężczyznami dochodzi do konfrontacji, w której Alper wybucha zazdrością i wrogością. Tymczasem lekarz ostrzega Halila, że psychiczne obciążenie Zeynep jest bardzo poważne. Hakan nie potrafi powiedzieć Ferihie, że ma urodziny, ale dziewczyna domyśla się prawdy. Feriha zaczyna dostrzegać jego samotność i planuje gest, który może to zmienić. Feyyaz próbuje odzyskać Selmę, ale to ona musi podjąć decyzję.

Feyyaz niespodziewanie pojawia się przed Selmą, próbując naprawić zniszczone relacje. Jednak Selma, silniejsza niż kiedykolwiek, nie zamierza wracać do przeszłości. Tymczasem Halil wyciąga Zeynep spod gruzów i zabiera ją do szpitala. W napięciu oczekuje na wyniki badań, podczas gdy lekarze ostrzegają go przed możliwymi konsekwencjami urazu. Emocje sięgają zenitu, gdy okazuje się, że Zeynep może tymczasowo stracić pamięć.

Alper zabiera Zeynep do lasu, gdzie podstępnie ją odurza, mając nadzieję, że dzięki swojemu planowi zostanie jej bohaterem. Jednak sytuacja wymyka mu się spod kontroli – Zeynep nagle znika. Wkrótce Halil odnajduje ją uwięzioną w piwnicy starego, rozpadającego się budynku i rozpoczyna desperacką akcję ratunkową. Tymczasem Feriha jest załamana, ponieważ urząd odmówił wydania jej wizy, co niweczy jej plany spotkania z siostrą. Feyyaz pojawia się przed Selmą.