„Miłość i nadzieja” odcinek 22 – streszczenie szczegółowe

Zeynep proponuje Ege, aby zamknęli oczy i wyobrazili sobie, kim będą za dziesięć lat. „Gdzie siebie widzisz?” – docieka dziewczyna. „Na brzegu morza. Jestem na pięknym ślubie na plaży. Całość jest całkowicie biała”. „Czy jest ten ślub?”. „Twój, wychodzisz za mąż. W sukni ślubnej jesteś bardzo piękna, wyglądasz jak wróżka z bajki”. „A kim jest pan młody?”. „Ja nim jestem.” – Ege otwiera oczy i kieruje spojrzenie na towarzyszkę. – „Ożenię się z tobą za dziesięć lat”.

Kuzey kupuje pierścionek zaręczynowy. Widząc Elif na mieście, chce z nią porozmawiać, ale odbiera telefon od Handan, która przypomina mu o mającej odbyć się lada chwila uroczystości. Wraca do samochodu i jedzie po partnerkę do kawiarni, w której się zatrzymała. Suat próbuje uzyskać dostęp do telefonu Murvet i zdobyć numer do Yildiz, jednak nie jest to proste. Firdevs i Naciye są zaniepokojone, gdyż ich dzieci spóźniają się na swoje zaręczyny. Obie próbują się z nimi skontaktować, ale ich telefony nie odpowiadają.

Kuzey, zamiast na imprezę zaręczynową, zabrał Handan do kawiarni na wybrzeżu. „Co my tu robimy?” – pyta zdziwiona i nieco zaniepokojona dziewczyna. – „Wszyscy na nas czekają. Kuzeyu, powiedz coś. Po co tu przyjechaliśmy, skoro wszyscy na nas czekają?”. Mężczyzna wyciąga z kieszeni marynarki czerwone pudełeczko i kładzie je na stoliku. „Co to jest?” – pyta Handan. „Jesteśmy tu po to, żeby nie być jak wszyscy inni. Mówiłaś, że czekałaś na mnie od lat. Powiedziałaś, że chcesz poślubić mężczyznę, którego kochasz”.

„Nasze rodziny chcą, żebyśmy podjęli ten krok, i mają rację” – kontynuuje prawnik. – „Ale ten związek należy tylko do nas, Handan, do nikogo innego. Tylko my dwoje musimy zrobić ten krok.” – Otwiera pudełeczko i stawia je przed Handan, która momentalnie wpada w zachwyt i wkłada diamentowy pierścionek na palec. – „Mam nadzieję, że ten pierścionek sprawi, że wszyscy będą szczęśliwi i dadzą nam spokój”. „Nie martw się, porozmawiam z nimi. Kuzeyu, jest taki piękny. Jest niezwykle piękny! Dziewczyny oszaleją, gdy go zobaczą!”.

„Dziewczyny?” – pyta Kuzey. Reakcja jego narzeczonej tylko potwierdza to, czego się domyślał. Zależy jej tylko na tym, aby zaimponować innym i być w centrum uwagi, a nie na wspólnym szczęściu. – „Tak czy inaczej, wszystko robimy dla innych…”. Handan nie reaguje na jego słowa. Zachwycona pierścionkiem, nawet ich nie zauważa.

Elif i jej ciocia siedzą przy stoliku przed domem. „Kochanie, powiedz mi, co się stało?” – pyta Yildiz, zmartwiona posmutniałą twarzą siostrzenicy. – „Posłuchaj, czy to ma związek z tym chłopcem? Tym, dla którego kupiłaś koszulę? Proszę cię, żebyś mi powiedziała, ale ty milczysz. Co on ci zrobił?”. „Dzisiaj się zaręcza, ciociu”. „Odpuść sobie, miłość przychodzi i odchodzi. Nie pamiętasz, co było, kiedy byłaś mała? Czy zostało coś po Kuzeyu? Znajdziesz lepszego”.

Na podwórko wchodzi Nazire. „Usiądź z nami, jeśli nie jesteś zajęta, Nazos” – mówi Yildiz. „Jestem zmęczona, biegałam przez cały dzień” – odpowiada sąsiadka. „Dlaczego? Co się stało?”. „Kiedy miałam już wychodzić, zadzwoniła pani Naciye i wysłała mnie do domu pana Kuzeya, żebym sprawdziła, czy go tam nie ma. Poszłam, spojrzałam, ale go nie było. Kuzey znowu zrobił po swojemu. Podczas gdy wszyscy czekali na nich w domu panny młodej, Kuzey nie przyjechał. To jasne, że nie chce Handan. Nie zaręczą się”.

Nazire prosi Yildiz o pomoc przy dywanach. Gdy obie odchodzą, Elif uśmiecha się delikatnie i szepcze: „Nie zaręczył się, ponieważ mnie kocha. Jeśli jest miłość, jest nadzieja”. Po chwili rozbrzmiewa dzwonek jej telefonu. To Kuzey! „Spotkanie w ministerstwie zostało przełożone na jutro” – oznajmia prawnik. – „Ale nie mamy biletów lotniczych, pojedziemy samochodem. Przyjadę po ciebie wcześnie rano. Możemy zostać tam na kilka dni. Przygotuj się, dobrze?”.

Kuzey odbył tę rozmowę przy Handan. Na nią również dziewczyna nie zwróciła uwagi, zajęta wykonywaniem niezliczonej ilości selfie z widocznym na dłoni pierścionkiem. Chce pokazać całemu światu, że jest narzeczoną Kuzeya Bozbeya, i tylko to się dla niej liczy. Tymczasem Bulent próbuje dowiedzieć się od żony, co robiła przez cały dzień, dlaczego nie odbierała telefonu i dlaczego spóźniła się na imprezę zaręczynową, która ostatecznie się nie odbyła. Kobieta tłumaczy się pracą, a następnie mówi, by poszli już spać. W drodze do sypialni jej telefon zaczyna dzwonić.

„To związane z procesem. Muszę odebrać” – wyjaśnia mężowi, a gdy ten odchodzi, odbiera połączenie. „Dobry wieczór, pani Feraye, tu Cigdem” – przedstawia się rozmówczyni. To krewna Taylana Unsala, którą Feraye dziś poznała. „Dobry wieczór. Czy prawnik, którego ci wysłałam, zaopiekował się tobą?”. „Zajął się wszystkim. Policja pilnuje drzwi. Niech Bóg cię błogosławi, siostro. Bardzo mi pomogłaś, więc ja też musiałam coś zrobić. W końcu dowiedziałam się prawdy. Taylan poślubił ją, ponieważ była w ciąży, ale to nie było jego dziecko. Uznał ja za córkę i ukrywał tę tajemnicę. Taylan nie jest ojcem Zeynep. Nie wiem jednak, kto nim jest”.

Feraye, po skończonej rozmowie, przysiada na kanapie i mówi szeptem, ciężko oddychając: „Czego doświadczamy, Bulencie? Co kryje się w przeszłości?”. Nazajutrz Cigdem ponownie dzwoni do Feraye. Tym razem jej telefon odbiera Bulent i dowiaduje się, że jego żona szukała informacji o Taylanie Unsalu. Elif udaje się pod bramę nowego osiedla, gdzie rzekomo mieszka. Kuzey odbiera ją stamtąd i razem jadą do Ankary. Belkis prosi Ardę, by przyniósł jej klucze do kampera Egego.

Odcinek 22. zostanie wyemitowany w poniedziałek 2 września. Więcej szczegółowych streszczeń serialu „Miłość i nadzieja” znajdziesz tutaj.