Odcinek 60 – streszczenie: Donuš i Serdar udają się do Izmiru, aby spotkać się z Deryą. Sadik jest w gabinecie lekarskim. Rozmawia z lekarką o stanie swojej żony, która nadal żyje w przeszłości i nie rozpoznaje bliskich. „Co teraz będzie?” – pyta mężczyzna. – „Nie wiem, czy jest stan poprawia się, czy pogarsza. Baliśmy się, kiedy długo nie wstawała z łóżka. Byliśmy podekscytowani, kiedy wreszcie wstała, ale… Nie wiem, co jest lepsze dla mojej Nesrin. To tak, jakby żyła w przeszłości. Wpadła do ciemnego dołu i nie może się z niego wydostać. Wyciągam do niej rękę, z całych sił próbuję przywrócić ją do rzeczywistości”.

„Daję nadzieję sobie, daję nadzieję dzieciom, ale to nie przynosi efektu” – mówi dalej Sadik. – „Mój głos uderza w ścianę i wraca do mnie”. „Panie Sadiku, przede wszystkim chcę ci podziękować” – mówi lekarka. – „Twoja cierpliwość, miłość i wiara w panią Nesrin są tak wielkie. Jako rodzina pokonujecie wielkie trudności. Nie mogę powiedzieć, że stan pani Nesrin się pogarsza. Znajdź coś znajomego z przeszłości, co dobrze pamięta. Ludzie, twarze, rzeczy… W ten sposób poczuje się bezpiecznie. To dla niej bardzo ważne”.

„Ale Nesrin cierpiała w przeszłości” – oznajmia mężczyzna. – „Nie chce trzymać się tych wspomnień”. „Poradzenie sobie z traumami to początek uzdrowienia. Odrobina szczęścia będzie tym, co przywróci ją do życia”. Tymczasem w posiadłości Kormanów Turkan chce pomóc Mine w opiece nad dzieckiem. Żona Nihata konsekwentnie nie przyjmuje jej pomocy. Wkrótce Turkan odbiera telefon od swojej cioci, która informuje ją o problemach finansowych jej ojca.

„Dzwoni po znajomych i prosi i pożyczkę” – oznajmia Nezahat. – „Nic mi nie mówi, ukrywa to przede mną. Zawiózł Deryę na uniwersytet, a dzisiaj zabrał twoją mamę do lekarza. Ponieważ lekarstwa są bardzo drogie, wrócili do domu bez nich”. Fatih odbiera Nihata ze szpitala, do którego trafił po tym, jak pobił go Somer. „Nie zapomnę ci tego” – mówi mąż Mine, wspierając się na ramieniu brata Sadika. „Wypisz czek i to wszystko” – odpowiada Fatih. „Znajdź moją żonę i dziecko, a wypiszę ci czek z przyjemnością”. „Porozmawiam z Somerem. Nie można wchodzić między męża a żonę”.

„Nie waż się” – zabrania Nihat. – „Ta historia przekroczyła już wszelkie granice. Somer nie rozumie słów, lepiej porozmawiaj ze swoją bratanicą i panią Ruchan”. „Z Turkan? Nie ma szans, w ogóle ze mną nie rozmawia. Ale dzięki Bogu, nadal mam dobry kontakt z panią Ruchan”. „Wierzę w ciebie. Znajdź moją żonę i dziecko, Fatihu. Oni są moją rodziną. Mine jest na mnie zła, ale mi wybaczy. Somer broni jej na swój sposób, ponieważ jest jego byłą sekretarką. Ale wkrótce wszyscy będą wiedzieć, gdzie jest ich miejsce”.

Hakan wchodzi do baru, gdzie znajduje Deryę. Dosiada się do niej. „To tutaj wydajesz pieniądze, które dał ci Fatih?” – pyta. „Zapomnij o tym. Oszukali mnie” – odpowiada przybita dziewczyna. „Cóż, takie jest życie. To będzie dla ciebie lekcja, o ile wyciągniesz z niej wnioski”. „Co ty mówisz, Hakanie?”. „Mówię ci, że szczęścia nie buduje się na łzach innych”. „To ja płakałam pierwsza. Za te pieniądze chciałam wynająć dom. Budować swoje życie z dala od ludzi, którzy mnie denerwują”. „Deryo, działasz bez zastanowienia. Rozumiem, że jesteś zła, ale tym razem ranisz siebie. Mówisz o mieście i świecie, którego nie znasz. Uspokój się, pozwól, że ci pomogę. Pozwól mi być z tobą”.

„Wszyscy mi mówią, żebym była cicho” – oznajmia dziewczyna. – „Co się stanie z burzą we mnie?”. „Nie możesz powstrzymać burzy w sobie, ale możesz być silna” – przekonuje Hakan, trzymając rękę dziewczyny. – „Zbierz się trochę. Serdar i Donus są w drodze”. Tymczasem auto Serdara psuje się na środku drogi. Chłopak i Donus korzystają z przysługi rolnika, który podwozi ich do najbliższego mechanika na przyczepce z owcami. Podczas przejażdżki są bliscy pocałunku.

W fabryce dochodzi do starcia między Somerem a nowym pracownikiem – Mustafą. Syn Ruchan nie wie, że poznał właśnie swojego przyrodniego brata. W następnej scenie dochodzi do ponownego, niby przypadkowego, spotkania Turkan i Mustafy. Chłopak przedstawia się dziewczynie i zaprasza ją na herbatę, ale jego propozycja spotyka się z odmową. „To nie byłoby właściwe. Jestem mężatką” – odpowiada córka Nesrin. – „Tego dnia wyświadczyłeś mi wielką przysługę, dziękuję raz jeszcze, ale nie mogę napić się z tobą herbaty. Miłego dnia”.

Donus i Serdar docierają do Izmiru. Znajdują Deryę w barze przy kuflu piwa. Nadal jest z nią Hakan. „Gdzie byłaś?” – Donus zwraca się do siostry. – „Ani ty, ani Hakan nie odbieraliście telefonów. Wiesz, co przeżyłam w domu? Co gdyby coś ci się stało? W porządku, nie myślisz o mnie, ale pomyśl chociaż o sobie”. „Dobrze, uspokójcie się” – zabiera głos Serdar. – „Powiedzcie, co się stało”. „Derya została oszukana” – oznajmia Hakan. – „Straciła pieniądze, które powierzyła pośrednikowi nieruchomości. Chce, żebyśmy go pobili i odzyskali pieniądze”.

„Więc znowu mamy wpakować się w kłopoty?” – pyta Serdar. „A co? Strach cię obleciał?” – pyta Derya. „Nie o to chodzi. Derya wybiła szybę w jego sklepie” – oznajmia Hakan. „Co zrobiła? Naprawdę cię nie poznaję” – mówi Donus, przerażona zmianą, jaką w ostatnim czasie przeszła jej siostra. – „Wstawaj, jedziemy do domu”. „To nie jest mój dom!” – Derya wychodzi na zewnątrz. Wypiła za dużo alkoholu i zbiera ją na wymioty. Siostra podaje jej butelkę wody. Następnie obie siadają na murku.

„Czy wiesz, co to jest dom?” – pyta Donus. – „Kiedy czujesz się najbardziej bezradna, najbardziej samotna, znajdujesz drogę do niego z zamkniętymi oczami. Tam, gdzie biją serca twoich bliskich, gdzie na drzwiach kuchennych znajdują się kreski z zaznaczonym wzrostem”. „Donus, kocham mój dom i moją rodziną” – zapewnia Derya. Siostry obejmują się. Akcja przeskakuje do wieczora. Somer wchodzi do pokoju Mine. „Kiraz, zobacz, przyszedł twój tata” – mówi żona Nihata. – „Weź ją”. „Nie rób tego” – prosi syn Ruchan. „Dlaczego? Przecież Turkan nie ma w domu”.

„To nie ma znaczenia” – odpowiada Somer. – „Co sobie myślałaś? Że jeśli Turkan nie będzie w domu, będę traktował cię inaczej?”. „Somerze, mówię ci tylko, żebyś się trochę odprężył”. „Jestem odprężony.” – Mężczyzna bierze córkę na ręce. „Jakieś wieści od Nihata?”. „Szuka cię. Jeśli do ciebie zadzwoni, nie odbieraj. Jutro udzielisz pełnomocnictwa adwokatowi”. „W porządku. Niech to się skończy jak najszybciej”. Czy Nesrin przypomni sobie bliskich i obecne życie?

Serial „Trzy siostry” emitowany jest na antenie Novelas+ (kanał dostępny w ofercie Canal+, Orange, Polsat Box, Netia, a także sieciach kablowych). Odcinki można również oglądać na platformie Canal+ online (pakiet SERIALE & FILMY, koszt 29 zł/mies. lub 174 zł przy płatności za rok z góry, bez konieczności podawania danych karty). Opisywany odcinek można także obejrzeć w oryginalnej wersji językowej na oficjalnej stronie Kanal D. W wyszukiwarce Google należy wpisać „Üç Kız Kardeş 18. Bölüm”. Początek 0:56:37, koniec 01:37:09.