„Wichrowe Wzgórze” odcinek 14 – streszczenie szczegółowe

Gulhan odzyskuje przytomność. „Straciłam równowagę i spadłam z roweru” – oznajmia. – „Ale nie złość się na Zeynep. Nie wiedziała, że pojechałam do apteki”. „Zabiorę cię do szpitala” – postanawia Halil, podtrzymując siostrę za ramię. „Nie ma potrzeby, nic mi nie jest”. Zeynep chce chwycić Gulhan za drugie ramię, by pomóc jej iść, ale Halil jej na to nie pozwala. „Weź rower i wróć na farmę” – rozkazuje mężczyzna. Gulhan zauważa, że wysypka na przedramieniu Zeynep jest teraz jeszcze większa niż wcześniej. Zmartwiona, wspomina o tym bratu, ale on to ignoruje.

Yusuf przeprasza Gulce

Yusuf zdaje sobie sprawę, że niesłusznie oskarżył Gulce o kradzież, i przeprasza ją. Następnie po raz kolejny próbuje dowiedzieć się, dlaczego ucieka. „Nie chciałam żyć życiem, jakie zaplanowała dla mnie rodzina” – wyjaśnia dziewczyna. – „Pomyślisz, że jestem zepsuta, ale to nie tak. Uciekłam, ponieważ musiałam. Ponieważ nie miałam innej możliwości”. „Naprawdę nie masz dokąd pójść?” – Gulce potrząsa głową na znak zaprzeczenia. – „Wiesz, że budowanie życia na własną rękę nie jest łatwe. Przemyśl to dobrze. Nawet najlepszy nieznajomy nie zastąpi ci rodziny. Możesz zostać tutaj do mojego wieczornego wyjścia, ale później będziesz musiała radzić sobie sama”.

Do rezydencji przyjeżdża Tekin, mąż Gulhan. Udaje, że bardzo troszczy się o swoją żonę, ale Halil nie wierzy w jego szczerość. Yusuf znajduje kolczyk, który Gulce zostawiła w jego herbaciarni. Domyśla się, że jest dla niej bardzo ważny, i ma nadzieję, że dziewczyna zauważy jego brak i wróci po niego przed jego odjazdem.

Zeynep rozmawia z mamą i młodszą siostrą w oficynie. „Dlaczego to robicie? Ucieczka niczego nie zmieni” – stwierdza. „Po prostu wyszłyśmy na miasto” – odpowiada Tulay. – „Dusiłyśmy się tutaj”. „Nie możemy znieść, że ta kobieta zmusza nas do pracy” – oznajmia Merve. – „Nie rozumiesz nas?”. „Rozumiem, co czujecie, ale uciekając, jeszcze bardziej związujecie mi ręce”. „Czy ta kobieta coś ci powiedziała?” – pyta Tulay. – „Kim ona jest, żeby krzyczeć i rozkazywać nam w naszym własnym domu?”.

Songul każe Tulay i Merve posprzątać oborę!

„Mamo, ten dom nie należy już do nas” – przypomina Zeynep. – „Jeszcze jej nie widziałam. Ale jeśli znowu będziesz miała zamiar coś zrobić, przynajmniej poinformuj mnie, żebym mogła znaleźć rozwiązanie”. Następna scena rozgrywa się w rezydencji. Tulay, Zeynep i Merve stoją przed Songul. „Nie przyszłyście dzisiaj, chociaż was wezwałam” – mówi ciotka Halila z pretensją w głosie. „Cóż, musiałyśmy pójść na pocztę” – odpowiada Tulay, tłumacząc nieobecność swoją i Merve. „Nie chcę słyszeć żadnych wymówek! Ponieważ dzisiaj mnie zignorowałyście, będziecie musiały to zrekompensować. Razem z Zeynep będziecie sprzątać oborę”.

„Ale my…” – zaczyna Tulay, uśmiechając się, myśląc, że to żart. „Zamknij się!” – rozkazuje Songul. – „Dalej, bierzcie się do roboty!”. Tulay i jej córki posłusznie ruszają ku wyjściu. „Ty zostań” – mówi Halil do Zeynep, a następnie prowadzi ją na werandę. – „Nie zapomniałem, co zrobiłaś Gulhan. Zapłacisz za to”. „Nie masz dość grożenia, prawda? Nie masz dość karcenia, krzyczenia i przywoływania do porządku, ale ja mam dość słuchania tego!” – Zeynep mija mężczyznę, chcąc odejść.

Tulay i Merve są przerażone oborą. Tulay po raz kolejny oskarża Zeynep

„Nie powiedziałem, że możesz odejść” – mówi stanowczo mężczyzna. Następnie, gdy Zeynep staje z nim twarzą w twarz, przekazuje jej opakowanie lekarstw na alergię. – „Nie zrobiłem tego dla ciebie. Robię to dla mojej siostry”. Tymczasem Merve i Tulay wchodzą do obory, są przerażone tym miejscem. „Nie mogę tu zostać, mamo” – mówi dziewczyna z wyrazem obrzydzenia na twarzy. – „Nie mogę niczego dotknąć. Chcę stąd wyjść. Proszę, zabierz mnie stąd! Czuję, że oszaleję!”.

Do budynku gospodarczego wchodzi Zeynep. „Spójrz, to twoje dzieło!” – krzyczy Tulay, wskazując na stan Merve. – „Widzisz, do czego doprowadziłaś?”. „Siostro, nie mogę posprzątać tego miejsca” – tłumaczy nastolatka. – „Nie mogę tu zostać. Proszę, zabierz mnie stąd. Uratuj mnie!”. „Nie zmuszę cię do pracy tutaj, nie martw się. Wyjdź i przemknij do oficyny”. „Dziękuję ci bardzo, siostro” – odpowiada Merve, przytulając ją. „Ty też idź” – Zeynep zwraca się do matki. – „Nie pozwólcie, by ktoś was zobaczył”.

„Myślisz, że będę ci wdzięczna?” – pyta Tulay opryskliwym tonem. – „Jesteś przyczyną tego wszystkiego! Nie powinnaś była strzelać do tego człowieka!”. Pani Aslanli i Merve wychodzą na zewnątrz. Zeynep siada na betonowym korycie i zaczyna płakać, przytłoczona ciężarem odpowiedzialności za to, co się wydarzyło, oraz strachem o przyszłość swojej rodziny.

Songul przyłapuje Tulay i Merve, które próbowały wymigać się od pracy

Merve i Tulay nie udaje się dotrzeć do oficyny, ponieważ zostają przyłapane przez Songul. Halil ponownie rozmawia z Zeynep. „Próbujesz odgrywać bohaterkę?” – pyta. – „Nie możesz nią zostać”. „Wystarczy!” – wybucha dziewczyna. – „Rozumiem twoją złość i nienawiść do mnie, ale czego chcesz od mojej rodziny?”. „Nieposłuszeństwo jest wystarczającym powodem”. „Nie jest im łatwo przyzwyczaić się do nowego życia, dlaczego tego nie rozumiesz?”.

„Ponieważ nie chcę zrozumieć” – odpowiada Halil. „Musisz zrozumieć! Moja siostra nigdy wcześniej nie była w takim miejscu. Jak może tu sprzątać? Jak może tu wytrzymać?”. „Wytrzyma. Chodź!”. Zeynep wychodzi na zewnątrz razem z Halilem. Staje obok swojej matki i siostry, podczas gdy on staje obok swojej ciotki. „Odtąd będziesz posłuszna nie tylko mnie, ale całej mojej rodzinie” – oświadcza mężczyzna. – „Nie będziesz nikogo lekceważyć”.

Songul znajduje dotkliwą karę dla Tulay i Merve

Przy oborze pojawia się Cemil i mówi: „Przepraszam, że przeszkadzam. Żywność dla pracowników jest gotowa, ale brakuje ludzi, którzy by ją rozdali. Jeśli przydzieli mi pan kogoś do pomocy, zajmę się tym”. „Zeynep i jej rodzina ci pomogą” – oznajmia Songul, świadoma, że dla Tulay i Merve to jeszcze większe upokorzenie niż praca, przed którą właśnie uciekły. – „Skoro nie chcą posprzątać obory, nie będziemy nalegać. Niech pojadą w teren z Cemilem i rozdają żywność swoim byłym pracownikom”.

Zeynep błaga Halila o litość dla swojej siostry i mamy. Obiecuje, że zrobi wszystko, byle tylko nie wysyłał ich do pracowników. Mężczyzna zgadza się, ale przydziela jej dodatkową pracę, którą będzie musiała wykonać sama.

Kiedy i gdzie zostanie wyemitowany odcinek 14. serialu „Wichrowe Wzgórze”?

Odcinek 14. zadebiutuje na antenie TVP1 w środę, 25 września, o godz. 14:00. Tuż po premierze telewizyjnej epizod będzie dostępny w Internecie na stronie vod.tvp.pl. Po więcej szczegółowych streszczeń serialu „Wichrowe Wzgórze” zapraszam tutaj.