91: Pierwszy odcinek drugiego sezonu. Historia rozpoczyna się w Sèvres 10 sierpa 1920 roku podpisaniem traktatu pokojowego przez Imperium Osmańskie. Następnie akcja przenosi się do londyńskiego szpitala, gdzie generał Cevdet odzyskał właśnie przytomność. Mężczyzna jest bardzo słaby, nie może mówić. Z trudem szepcze „Azize”. W sali chorego zostaje tylko dowódca greckiej armii Filipos. Informuje Cevdeta, że ustalono już kto jest odpowiedzialny za dokonanie zamachu. To ludzie generała Wasiliego, którzy w akcie zemsty za schwytanie dowódcy wysadzili cały sztab w powietrze. Przeżył tylko Cevdet oraz porucznik Stefanos, który tego dnia ochraniał gabinet. Człowiek ten jednak od czasu wypadku nic nie mówi, co wyraźnie uspokaja Cevdeta. Cevdet prosi Filiposa, by zawieziono go do Izmiru, gdzie jest jego rodzina. Filipos sprzeciwia się i mówi, że na czas leczenia musi pozostać w Londynie. Pokazuje także na mapie jak niewielki skrawek ziemi pozostał Turkom po podpisaniu traktatu. Po policzku Cevdeta spływa łza. W szpitalu rozpoczyna się mozolna rehabilitacja Cevdeta. Dzień po dniu jego stan się polepsza. Mężczyzna staje wreszcie samodzielnie na nogach, nadal jednak musi wspierać się o lasce. Cevdet wsiada na statek i wypływa do Izmiru. Poznaje na nim angielskiego dyplomatę – Georga Fyncha – który zmierza do Ankary podpisać porozumienie z Mustafą Kemalem. Hilal opuszcza więzienie. Jest przerażona stanem w jakim znajduje się Izmir. Yildiz w tym czasie kończy myć podłogę. Pracuje jako sprzątaczka. Mehmet spotyka Hilal. Mężczyzna uważa, że za późno już na ponowną walkę. Yildiz wraca do domu. Zastaje milczącą babcię. Kobieta nie odzywa się od czasu pewnego tragicznego zdarzenia. Yildiz idzie przygotować coś do jedzenia, jednak słyszy pukanie do drzwi. To Hilal wróciła. Obie dziewczyny rozpłakują się i wpadają sobie w ramiona. Statek z Cevdetem dopływa do portu.

92: Cevdet ze statku wsiada do samochodu. Kierowca zatrzymuje się w cichej ulicy, odwraca się i wymierza do generała z broni. Napastnikiem okazuje się być Jakub! Mężczyzna twierdzi, że robi to z rozkazu Mustafy Kemala. Przed śmiercią daje Cevdetowi czas na modlitwę. Cevdet jednak zręcznym ruchem przechwytuje broń i laską zaczyna dusić Jakuba. Mężczyzna traci przytomność, a generał pieszo rusza przed siebie. Yildiz przekonuje Hilal, że powinna odstawić na bok państwowe problemy i zająć się sobą. Inaczej znowu napyta sobie kłopotów. Przekazuje także siostrze listy, które początkowo pisał do niej Leon. Teraz już od dłuższego czasu nie wysyła korespondencji. Widocznie zapomniał o dawnej miłości. Hilal jednak w to nie wierzy, jest przekonana, że coś musiało mu się stać. Filipos otrzymuje wiadomość, że na jednej z ulic znaleziono porzucone auto, którym generał Cevdet miał być dostarczony. Zleca przeszukanie całego Izmiru. Tymczasem Cevdet dociera do domu. Szybko wita się z córkami i matką i mówi, że muszą uciekać. Pyta, gdzie jest Azize. Hilal odpowiada, że matka umarła! To właśnie od tego czasu, matka Cevdeta zaniemówiła. Zszokowany generał mdleje i upada na podłogę. Odzyskuje przytomność w szpitalu. Jest przywiązany do łóżka. Przed salą czekają zmartwione córki. Żołnierze ich jednak nie wpuszczają. Dowódca Filipos wydaje pielęgniarce polecenia przetransportowania Cevdeta do sztabu, jak tylko jego stan ulegnie poprawie. Na korytarzu zapoznaje się z jego córkami. Mówi im, że ich brat Dimitri (Ali Kemal) w pełni zaakceptował już swoją grecką krew. Kiedy Cevdet wychodzi już ze szpitala, mija salę, w której leży porucznik Stefanos (świadek wydarzeń ze sztabu). Mężczyzna na widok generała odzyskuje mowę. Krzyczy, bo go zatrzymać. Cevdet dociera do rezydencji, którą Filipos gruntownie przemeblował. Okazuje się, że dowódca Filipos to brat Weroniki – żony Wasiliego, którego uznano za zdrajcę. Mężczyzna od dawna pałał do niego niechęcią. Cevdet komunikuje Filiposowi, że zamierza przejść na emeryturę i zająć się rodziną. Ich rozmowę przerywa żołnierz, który powiadamia dowódcę, że Stefanos chce z nim rozmawiać. Filipos z Cevdetem jadą do szpitala. Na miejscu obok łóżka Stefanosa zastają Charlesa Hamiltona. Porucznik nie wyjawia jednak, że to Cevdet do niego strzelał. Winą obarcza swoich towarzyszy, którzy zrobili to z zemsty za Wasiliego. Cevdet zachodzi w głowę w jaką grę grają Stefanos z Hamiltonem. Yildiz rozpacza w domu po Ali Kemalu. Nie wierzy, że tak łatwo mógł zaakceptować inną narodowość. Cevdet i Hamilton udają się na przejażdżkę. Generał żąda od niego wyjaśnień. Hamilton przyznaje, że pracuje teraz dla Mustafy Kemala. Na potwierdzenie tych słów pokazuje list, który Cevdet napisał do Kemala. Okazuje się, że to Hamilton wytypował dwóch żołnierzy, których można oskarżyć o doprowadzenie do wybuchu w sztabie, sfabrykował dowody i odsunął podejrzenia od Cevdeta. Stefanosa zaś przekupił obietnicą dostatniego życia w Londynie dla niego i jego rodziny. Wieczorem, kiedy Cevdet zmierza do domu, na jego drodze staje Jakub i ponownie wymierza z broni. Hamilton zachodzi go jednak od tyłu i także przystawia pistolet. Całą trójką idą do kryjówki, gdzie Cevdet uświadamia Jakubowi, że zlecenie, które otrzymał nie wyszło od Paszy, a od uczestników spisku przeciwko niemu. Cevdet, kiedy jest już w domu, zadaje pytanie w jaki sposób zmarła Azize. Hilal obarcza go winą. Mówi, że matka dostarczała lekarstwa żołnierzom, których raniono z jego rozkazu. Wiozła statkiem potajemnie lekarstwa. Statek zatonął… Hilal przy blasku lampy czyta romantyczne listy od Leona. Postanawia napisać własny.

Obowiązuje całkowity zakaz kopiowania streszczeń na inne strony! Za łamanie praw autorskich grozi odpowiedzialność karna.

Podobne wpisy