Dziedzictwo / Emanet

Na komisariacie Ferit prowokuje Ayse pytaniem o byłego męża, Koraya. Ich rozmowa odsłania stare rany i emocje, które – choć głęboko ukryte – wciąż żyją. Wieczorem, w półmroku gabinetu, Ferit wyznaje Ayse, że jego uczucia do niej nigdy nie zgasły. Jej reakcja jest pełna sprzeczności: poruszona, ale ostrożna – ucieka, nie chcąc dać się ponieść emocjom. Nana wymyka się z rezydencji i wpada w niebezpieczną sytuację. Ratuje ją Yaman, ale podczas starcia odnawia się jego rana. Nana odwozi go do szpitala. Tam między nimi ponownie iskrzy – od gniewu po troskę. W końcu zostaje przy jego łóżku, skrywając własny sekret: nosi w sobie wirusa, o którym Yaman nie może się dowiedzieć…

Ferit pisze dla Ayse wiersz i zaprasza ją na kawę, mając nadzieję na nowy początek. Gdy spotykają się w stołówce, Ayse zaznacza, że nie chce robić mu nadziei, lecz zgadza się dać im szansę. Oboje kontynuują grę w „poznawanie siebie”, a Ferit stara się rozbroić Ayse humorem i szczerością. W jednej z rozmów opowiada jej o śmierci matki – to właśnie wtedy obiecał, że zawsze będzie się uśmiechał. Nana musi wybrać między obietnicą daną Pinar a prośbą Yusufa o wspólny wieczór. Wieczorem Ferit wyłącza światło na komisariacie i wyświetla na suficie gwiazdy – dla Ayse. Gdy pokazuje jej potajemnie zrobione zdjęcia z ich dawnego życia, kobieta po raz pierwszy od dawna pozwala sobie na łzę.

Basak niespodziewanie zjawia się w Stambule, oznajmiając Volkanowi, że została przeniesiona do jego wydziału. Chce nie tylko pracować przy sprawie morderstwa, ale też… odzyskać jego serce. Zaskoczony policjant, by trzymać ją na dystans, przedstawia Nese jako swoją dziewczynę. Nese gra rolę, choć w środku drży – wie, że udawany związek może ją zaboleć. Ferit prosi Ayse, by zaczęli wszystko od nowa – jakby właśnie się poznali. Ayse waha się, lecz zgadza się dać ich relacji drugą szansę. Nana zostaje poproszona o pomoc w przygotowaniu zaręczyn Pinar. Emocje, niedopowiedzenia i nowe początki splatają się w sieć, której skutków nikt jeszcze nie potrafi przewidzieć.

Nękana snami o Yamanie, Nana szuka ukojenia u Veliego, który pomaga jej zrozumieć głęboko skrywane emocje. Gdy wraca nad ranem, dochodzi do spięcia z Yamanem, który niepokoi się o jej bezpieczeństwo. Nedim, potajemnie obserwujący rezydencję, otrzymuje groźby od Karacalego – jeśli nie unieszkodliwi Yamana, zginie. Ferit odrzuca zaloty pielęgniarki, tłumacząc Ayse, że jego serce należy tylko do jednej kobiety. Choć Ayse wciąż czuje coś do Ferita, przeszłość nie daje jej spokoju – szczególnie tajemnica o Dodze. Tajemnicza dziewczyna zjawia się przed Volkanem, wywołując jego ogromne zaskoczenie.

Yaman, zaskoczony bezbłędnym tłumaczeniem wykonanym przez Nanę, wręcza jej prezent – profesjonalny łuk z kompletem strzał. Nana przyjmuje go, ale daje jasno do zrozumienia, że jeden gest nie wystarczy, by ją odzyskać. Ferit, osłabiony, ale przytomny, zostaje odwiedzony przez Selcuka. Ojciec Ayse przyznaje, że się pomylił i dziękuje byłemu zięciowi za uratowanie wnuczki. Ayse decyduje się zostać w Stambule, co napełnia Ferita nadzieją i radością. Koray, widząc ich zbliżenie, wpada we wściekłość. Nana, zaniepokojona natrętnymi snami o Yamanie, postanawia nie spać i rusza samotnie na nocny spacer.

Wstrząsające odkrycie burzy świat Ayşe – okazuje się, że z pozoru przyjazna sąsiadka Şenay mogła porwać Doğę. Choć kobieta przez lata uchodziła za serdeczną pielęgniarkę, policja ujawnia, że wiele lat temu straciła córkę w tragicznym wypadku. Kiedy Ayşe wyjawia, że planowała przeprowadzkę, Ferit łączy fakty: Şenay nie mogła znieść myśli o rozstaniu i postanowiła zatrzymać Dogę na zawsze. W mieszkaniu Şenay policjanci znajdują Doğę zamkniętą w walizce, nieprzytomną. Dochodzi do dramatycznej konfrontacji – Şenay celuje w dziecko i rani Ferita. Tylko cud sprawia, że Doğa zostaje uratowana. Później w szpitalu ranny komisarz wyznaje Ayşe, jak bardzo kocha Dogę – nie wiedząc, że mówi o… własnej córce.

Doğa została uprowadzona przez Şenay – sąsiadkę Ayşe, która podstępem wywabiła dziewczynkę z parku, podając się za osobę przysłaną przez matkę. Teraz przetrzymuje ją w swoim mieszkaniu, karmiąc ulubionymi potrawami i podając środki usypiające. Twierdzi, że jest jej matką i chce, by Doğa zapomniała o swojej rodzinie. Ferit i Ayşe prowadzą intensywne poszukiwania. Spotykają Şenay, która udaje zaniepokojoną. Wkrótce pojawia się anonimowe zgłoszenie – w śmietniku znaleziono zakrwawioną kurtkę dziecka. Ayşe rozpoznaje ubranie Doği i załamuje się. Ferit podejrzewa, że ślad został podrzucony celowo. Po chwili przypadkowo zauważa u Şenay produkty dziecięce…

Ferit próbuje porozmawiać z ojcem Ayşe, ale spotkanie kończy się gwałtownym atakiem serca u Selçuka. Yaman odkrywa, że Nana przypadkowo wplatała do tłumaczenia słowa, które wypowiedział do niej… we śnie. Kobieta tłumaczy, że to tekst dla przyjaciółki, ale Yaman nie ukrywa gniewu. Ayşe decyduje się poprosić o przeniesienie i wyjechać z miasta. Nese nie chce zostawić siostry i Doği, choć sama skrycie kocha się w Volkanie. Gdy sąsiadka Şenay dowiaduje się o planowanym wyjeździe, wpada w obsesję. Ma album pełen zdjęć Doği i uważa ją za własną córkę. Wkrótce dochodzi do tragedii – Selçuk zabiera wnuczkę do parku, a dziewczynka znika. Policja nie znajduje żadnych świadków, kamery pokazują tylko, jak Doğa znika w krzakach. Ayşe błaga Ferita o pomoc, a Selçuk, pogrążony w poczuciu winy, traci siły. Ferit obiecuje: znajdzie dziewczynkę i sam ją zwróci rodzinie.

Selçuk dowiaduje się, że jego córka Ayşe wciąż spotyka się z Feritem i zjawia się w komisariacie, gdzie przyłapuje ich razem. Wybucha awantura – ojciec oskarża córkę o zdradę zaufania i przypomina, jak Ferit kiedyś ją zranił. Ayşe próbuje go uspokoić, ale Selçuk stawia ultimatum: albo przenosi się z pracy i wraca do Eskişehir, albo traci jego wsparcie. Nana ma niepokojący sen, w którym Yaman okazuje jej czułość, zupełnie niepasującą do jego codziennego zachowania. Rozmawia o tym z Pınar, która sugeruje, że uczucia, które Nana wypiera za dnia, wracają nocą. Czy Ayşe wybierze ojca czy Ferita? I czy Nana odkryje w Yamanie coś więcej, niż chce przyznać?

Ferit znajduje się w łóżku Ayse, gdzie spędził noc ukrywając się przed jej ojcem, Selcukiem. Ayse jest przerażona jego obecnością i każe mu natychmiast się wynosić. Gdy ojciec pyta z łazienki, czy ktoś tam jest, Ferit w panice nalega, by ukryć go jeszcze na chwilę. Ayse, z trudem, wyprowadza go z mieszkania niezauważenie. Później prosi Dogę, by nie wspominała dziadkowi o Fericie. Dziewczynka zgadza się – pod warunkiem, że dostanie pudding. Ayse ostrzega Koraya, by nie wspominał o Fericie przy jej ojcu. Koray zgadza się, ale z ironią zapowiada, że teraz ma nad Feritem przewagę. Nana kończy tłumaczenie dokumentu dla Yamana. Aynur celowo zalewa je herbatą, co doprowadza Yamana do furii. Gdy wybucha złością, Nana stawia mu czoła. Selcuk pojawia się niespodziewanie na komisariacie, zmuszając Ferita do kolejnej ucieczki i komicznych prób ukrycia.